Książki, które warto przeczytać

[eN]

No tak, komunistka, wcale się nie dziwię, że jest Twoją ulubioną pisarką.
Swoją drogą to ciekawe, że nikt nie widzi nic złego w byciu komunistą, ale już narodowy socjalizm, czy inny hitleryzm-nazizm, wzbudza w ludziach dezaprobatę. Pisarz komunista może dostać Nobla, a pisarz nazista nie dostanie nawet dobrego słowa. Ot dwójmyślenie.

[moi]

Widocznie nie ma dobrych pisarzy nazistów. Z bardziej znanych pisarzy można wymienić Roberta Brasillacha, francuskiego nacjonalistę, zafascynowanego włoskim faszyzmem. Do tego dorzucić można długotrwały romans futurystów z faszyzmem. I dalej nic- null.

Pozdrawiam.m.

[eN]

Pewnie, niechby tylko spróbowali cokolwiek dobrego napisać i przyznać się do wyznawanych poglądów. Doświadczenie pokazuje, że komunistą można być zupełnie legalnie i bez konsekwencji, dla nazistów nie stosuje się taryfy ulgowej. To pewnie dlatego, że media inaczej traktują zbrodnie komunistów, a inaczej nazistów. A wiadomo że: co w mediach - to w głowie.

[moi]

Myślę, że po prostu nie ma zbyt wielu zwolenników nazizmu wśród artystów, a Ty tylko niepotrzebnie do tego dorabiasz teorię.

Pozdrawiam.m.

[rodzynka]

Schizofrenia Kępińskiego
Uśpieni Carcaterra
Lektor Schlink

[ocean]

Chyba Knut Hamsun z faszyzmem sympatyzował, jeśli się mylę niech ktoś poprawi, i Nobla dostał. Bardzo godny przeczytania jest 'Głód'. Swietna Książka.

[boris]

A ja polecam faszyzm z ludzką twarzą http://tradycjonalizm.net/juliusevola/evola1.htm

[moi]

Chyba Knut Hamsun z faszyzmem sympatyzował, jeśli się mylę niech ktoś poprawi, i Nobla dostał. Bardzo godny przeczytania jest 'Głód'. Swietna Książka.

Tak, Hamsun popierał Adolfa Hitlera, namawiał Norwegów do przyłączenia się do Niemiec, a w 1943 roku, na znak podziwu, oddał swój medal noblowski Goebbelsowi.

Pozdrawiam.m.

[Kosmitka]

Moim numerem jeden są Dzienniki Gombrowica - ta lekkość pisania, chore myśli... Uwielbiam Masłowską, także za styl. Jak ktoś lubi lżejszą literaturę ciekawie napisaną to polecam wyprawę po świecie filozofii z książką "Świat Zofii" Jostein Gaarder. Obecnie czytam Gre w klasy - też bardzo dobra, ale nie aż tak dobra w porównaniu do Dzienników Gombrowicza czy Maslowskiej. niemniej jednak świetna ;]

[Kosmitka]

Mam też ogromną słabość do "Fausta" i "Mistrza i Małgorzaty" ;]

[Kamil Kończak]

Czarnoksiężnik z Arhipelagu, Tortilla Flat, Cała Jaskrawość, Siekierezada, Wilk Stepowy, Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy, Gra Endera - to są prawdziwie cudowne książki

[Kosmitka]

Miałam do czynienia Tortilla Flat, ale szybko ją rzuciłam. Nie mam w zwyczaju czytać książek, które nie porywają do końca

[Kamil Kończak]

Zależy co kto szuka.

[miś wesołek]

Cała Jaskrawośc

Oj, nie dałem rady. Ale ja w ogóle za mało czytam, a jeśli czytam, to coś, co nie wpędzi mnie w jeszcze większe przygnębienie. Sorry, ale już tej "Całej jaskrawości" prawie nie wytrzymałem na łabędziu uwięzionym w mule w basenie, o przewracaniu szopy już nie wspominając. Za dużo o śmierci i umieraniu pisał Stachura moim zdaniem, ale ja go może do końca nie zrozumiałem, a wręcz wiem, że go nie zrozumiałem, bo przerwałem zbyt szybko i nie znam, oprócz parudziesięciu wierszy, ale może jeszcze przyjdzie taki moment, że ja tę "Całą jaskrawość" zwyczajnie i normalnie przeczytam.

[eN]

Niczego nie warto czytać. Wszystkie książki są tak strasznie nudne... I pewnie z powodu moich poglądów, nieakceptowanych przez zacofane społeczeństwo, nikt nie chce iść ze mną do łóżka

[Kosmitka]

ja też mam chrapkę na Całą Jaskrawość ;]

[mei]

Może Enowi chodzi o akcję społeczną "Nie czytasz, nie idę z Tobą do łóżka"? Jakoś nie wierzę w abstynencję seksualną Ena. ;]

[Pamal]

Sądzisz, że on na tej kanapie całymi dniami nie leży sam?

[mei]

Ja tu tylko czytam i czasem coś napiszę.

[moi]

Polecam kryminały Marka Krajewskiego. Szczególnie dla mieszkańców Wrocławia mogą być one wielką gratką, bo autor opisuje dawny (przedwojenny i powojenny) Wrocław. Część serii jest poświęcona lwowianom, a w szczególności Edwardowi Popielskiemu - lwowskiemu policjantowi kryminalnemu. Piękne przykłady języka lwowiaków i przedwojennego dialektu dawnych Polaków, mieszkających w Breslau. Eberhard Mock i Edward Popielski, polski i niemiecki policjant kryminalny, czyli dwaj główni bohaterowie serii, spotykają się w celu rozwikłania wspólnie zagadki kryminalnej - odnalezienia pedofilia w powojennym Wrocławiu, w ostatniej części cyklu pod tytułem "Rzeki Hadesu". Polecam nie tylko miłośnikom kryminałów!

Pozdrawiam.m.