Niecodzienne zapytanie

[gosica306]

Witam. Czy w Waszej na pewno wieloletniej praktyce z lekarzami/lekarkami dochodziło kiedykolwiek do dotyku? Np. Pacjent dotykał ręki lekarza lub odwrotnie? Nie chodzi tu o badanie pulsu, lecz takie ciepłe gesty.

[hvp2]

Mnie raz lekarka-psychiatra ciepłym spontanicznym gestem chwyciła za przedramię, raz jeden inny lekarz-psychiatra (nie mój osobisty) poklepał z sympatią po plecach i jeden raz moja ulubiona prywatna dentystka mnie objęła, kiedy z okazji jej imienin wręczyłem jej pudełko czekoladek.

Ponadto znacznie częściej, zwłaszcza w ostatnich latach, spotkałem się ze zjawiskiem, że lekarze płci obojga witają się z pacjentem wchodzącym do gabinetu przez podanie ręki oraz w podobny sposób żegnają.

Wszystkie w/w zachowania oceniam jednoznacznie pozytywnie.

[gosica306]

Rozumiem, że to było bez oznak erotyzmu. Tak po przyjacielsku.

[hvp2]

Rozumiem, że to było bez oznak erotyzmu. Tak po przyjacielsku.

Dokładnie tak!

[gosica306]

A czy Ty wykonałes kiedyś jakiś czuły gest w stosunku do lekarza płci przeciwnej?

[hvp2]

Dałem bukiet kwiatów, jak potrzebowałem skierowanie do szpitala na operację.

[Kiciuś_XXL]

Ja się zawsze witam ze swoim psychiatrą przez podanie ręki.

Ostatnio chodziłem na rehabilitacje. Moja rehabilitantka to młoda zgrabna i śliczna dziewczyna. Pierwsza wizyta to rozpoznawanie jakie ruchy mogę wykonywać. Bolał mnie dolny kręgosłupa na odcinku lędzwiowo -krzyżowym. Dlatego masując mnie musiała rękami zjeżdżać tam w dół, masowała też pośladki. Z początku jak to z początku stwardniał mi członek na moment ale musiałem wytrzymać, żebym w ogóle mógł funkcjonować, bo to było dla mojego dobra a ona robiła to ponieważ na tym polegała jej praca.

[hvp2]

Bolał mnie dolny kręgosłupa na odcinku lędzwiowo -krzyżowym. Dlatego masując mnie musiała rękami zjeżdżać tam w dół, masowała też pośladki. Z początku jak to z początku stwardniał mi członek na moment ale musiałem wytrzymać, żebym w ogóle mógł funkcjonować, bo to było dla mojego dobra

Miałem kiedyś domowego kocura, który często, gdy leżał i był przy tym głaskany to też dostawał od tego mojego głaskania erekcji. Ludzka rzecz! Kocia rzecz! Jedni jakże podobni do drugich!

[AMerei]

ja kiedyś spotkałam na ulicy, zupełnym przypadkiem, mojego dawnego lekarza psychiatrę (niewiele starszy ode mnie -dwadzieścia kilka lat, przystojny, długie czarne włosy, niebieskie oczy) i podałam mu rękę na przywitanie i pożegnanie. na szczęście udało mi się w nim nie zakochać...

PS lekarze często badali mnie w ten sposób, że poruszali moja ręką, wyginając nią, nie wiem, w jakim celu.

[lemro]

Moja psychiatra też zawsze mnie wita i żegna uściskiem dłoni i z uśmiechem na twarzy.
Nie zapomnę nigdy, jak leżałem zapięty w pasy na Klinice w Krakowie i przy mnie siedziała pielęgniarka trzymając mnie za rękę i starała się mnie uspokoić.
Po za tym, byłem ulubionym pacjentem przez personel szpitalny i nie raz doświadczyłem miłego podejścia w stosunku do mojej osoby. Czasami to bym z chęcią tam wrócił i po przebywał wśród swoich. Pozdrawiam

[wowo]

Dla mnie psychiatra zawsze podaje rękę jak się wita i żegna.

[Jeżyk]

Mój psychiatra też podaje rękę na pożegnanie. Lubię ten gest z jego strony. Dla mnie to wyraz szacunku do mnie. Że jestem człowiekiem w jego oczach a nie tylko kolejnym bezosobowym punktem. Jeśli czasem zdarzy mu się tego nie zrobić to jest mi troszkę smutno.

[Kiciuś_XXL]

Podawanie ręki przez psychiatrę jest grzecznym gestem, a sam psychiatra wie, że schizofrenia nie jest zaraźliwa.

[Kiciuś_XXL]

Miałem kiedyś domowego kocura, który często, gdy leżał i był przy tym głaskany to też dostawał od tego mojego głaskania erekcji. Ludzka rzecz! Kocia rzecz! Jedni jakże podobni do drugich!

Nie miałem nigdy kocura, wszystkie były kotki. Za to miałem psy i faktycznie były takie incydenty. Gdy tylko zauważyłem jego prącie to od razu przestałem go czochrać. Fuj

[Petruccio]

Moja lekarka czasem nie odpowie nawet na "do widzenia".

[Kiciuś_XXL]

Moja lekarka czasem nie odpowie nawet na "do widzenia".

Bo jest nadęta i nie ma szacunku. Zmieniłbym piz.ę

[Kiciuś_XXL]

Chyba, ze jest głucha...

[Petruccio]

Niestety, na NFZ mam tylko tę lekarkę, a szkoda mi wydawać pieniędzy na psychiatrę.

[Kiciuś_XXL]

Rozumiem cię. Ja pracuję więc chodzę do prywatnego. On przed kilkoma laty też przyjmował mnie na NFZ i był taki sam jak teraz, czyli spoko. Dawno temu mówił mi że on po studiach jest a ja choruję psychicznie i więcej od niego zarabiam. Taki całkiem wporzo.

[hvp2]

Niestety, na NFZ mam tylko tę lekarkę, a szkoda mi wydawać pieniędzy na psychiatrę.

Współczuję! W pewnym sensie mam obecnie podobnie, a jeszcze bardziej podobnie miałem kilkanaście lat temu, kiedy to leczyła mnie lekarka, która mnie wyraźnie nie lubiła i wielokrotnie dała temu - w rozmaity sposób - wyraz.

Uważam, że taka sytuacja może się negatywnie odbić na linii życiowej pacjenta, zwłaszcza jeśli kontakt z daną osobą stanowi 100% kontaktów pacjenta z psychiatrią.