sport

[r2d2]

Witam Szanowne Grono,
Czytałem w Newsweeku artykuł "W zdrowym ciele zdrowy mózg". Autor opisuje wyniki badań nad wpływem uprawiania sportu nad działaniem mózgu.

Wysiłek fizyczny podobno może powodować regenerację płatów czołowych, co jest nowością nie znaną dotychczas nauce. Uspokaja, pozwala lepiej się skoncentrować i powoduje lepsze samopoczucie. Zalecany jest trening w zakresie 120-150 uderzeń serca na minutę przez około 40 minut dziennie. Ważne jest aby uprawianie sportu lub fitness wrosło człowiekowi w krew i stało się stylem życia. Nie wystarczy w wieku 20 lat osiągnąć dobrą sprawność. Powinno się ćwiczyć do końca życia. Tak przynajmniej twierdzą uczeni i autor artykułu

Jakie rodzaje sportu uprawiacie? Ja lubię jazdę szybką na lodzie i rolkach.
Te sporty wymagają ogromnego wysiłku w jednostce czasu. Przynajmniej wtedy gdy się chce przez kilka minut pojechać powyżej 30 km/h. Po treningu człowiek jest wyczerpany fizycznie. Natomiast czuje się olbrzymią radość i optymizm. Poza tym w trakcie jazdy człowiek musi się jej zupełnie poświęcić i nie może rozmyślać o niebieskich migdałach bo się to może skończyć wypadkiem. Dlatego na kilka minut wszystkie troski oprócz bólu nóg i pleców uciekają od człowieka.

[Chors]

Ja spaceruję codziennie 1,5 godziny po lesie, jak się nie przejdę to jestem chory Ale jakoś nie chudnę od tego, a to z 5 kilometrów lekko jest

[r2d2]

Ja spaceruję codziennie 1,5 godziny po lesie, jak się nie przejdę to jestem chory Ale jakoś nie chudnę od tego, a to z 5 kilometrów lekko jest

Czyli spacer pomaga. To może bieg/trucht lub intensywny rowerek pomoże więcej W 1,5 godziny dziennie można się umordować, tak że koszulę można wyżymać z potu Tam u Ciebie w pobliżu są jeziora. Pływanie ponoć też odgania troski.

Trzymaj się

[Chors]

Hehe za leniwy jestem na bieganie, ale wiem że by pomogło sporo. Dzięki za pozdro, pozdrawiam również

[luigi]

...

[r2d2]

Biegałem nieraz.
Jeżeli rodzice uważają że lepiej żebym nigdzie nie wychodził, siedział ciągle w domu i kontemplował nad śmiercią to proszę bardzo

Też jestem rodzicem. Bałem się wypuścić dziecko na miasto. Wydawało mi się, że wiele ryzykuję. Wypuściłem i jest OK. Czytałem, że należy "otworzyć drzwi". Wszyscy to piszą. Rozum nakazuje. Jednak ogarniał mnie strach, że coś się stanie. Strach paraliżuje myślenie. Rodzice nie śpią po nocach bo się martwią. To tempo zmian dookoła i walka o byt też absorbują.

Rodzice lubią zrzędzić. Myślą, że ich sytuacja jest wyjątkowa bo mają chore dziecko. To w takim razie co ma na tą sytuację powiedzieć chore dziecko?

Trudno mi jest radzić komuś w niebywale trudnej sytuacji. Jestem przekonany, że masz rację w tym że przebywanie wyłącznie w domu jest szkodliwe. Dotarcie z tym do rodziców może być trudne. Na pewno sport wspomaga leczenie. Może Twój lekarz mógłby uświadomić rodzicom, że postępują niewłaściwie?

Spróbuj "wychować" starszych. Zwykle w takich rozmowach wzrasta temperatura i emocje wyskakują poza skalę. Gdyby udało Ci się na spokojnie pogadać z rodzicami to może doszlibyście do porozumienia?

Trzymam za Ciebie kciuki

[krzysztofjarzyna]

Od zawsze wiadomo, że uprawianie sportu ma bardzo dobry wpływ na organizm. Z tą regeneracją może być trochę racji szczególnie, że podczas wysiłku krew płynie szybciej i przenosi więcej tlenu.