dr Paul G. Swingle
Tutaj wrzuciłem interesujące rzeczy co do leczenia schizy i depresji między innymi.
Termin „Neuroterapia” odnosi się do liczby metod leczenia które zmieniają funkjonowanie mózgu. W tej książce będziemy sprawdzać wiele różnych metod poprawiających anomalie fal mózgowych. Wszyscy lekarze, jak na dzisiaj, mają przynajmniej oględne zrozumienie na temat biofeedback fal mózgowych. Podstawową metodą leczenia jest tutaj neurofeedback lub biofeedback fal mózgowych (brainwave biofeedback). Procedura ta była używana przez ponad cztery dekady z fascynującą sktutecznością w leczeniu wielu chorób włączając w to epilepsję, ADHD i depresję. Jak zauważymy, neuroterapia może być skuteczną alternatywą dla leczenia wielu rodzajów chorób.
Neuroterapia leczy stany uznane za nieuleczalne. Metody te mogą wprowadzać bardziej efektywne sposoby do leczenia depresji czy stanów lękowych niż te oferowane dzisiaj przez konwencjonalną psychologię i medycynę. Ale neuroterapia nie zatępuje metod tradycyjnych, ale raczej oferuje możliwości synergii pomiędzy metodami leczenia.
Przyczyny traumatycznego uszkodzenia mózgu, włączając w to uraz głowy i udar, z pewnością potrzebują FullQ. Podobnie dysfunkcje takie jak napady i psychozy, również powinny być traktowane przez FullQ. Stany widziane częściej, włączając w to dysfunkcje lękowe, różne formy depresji, problemy z koncentracją u dzieci, dysfunkcjami paniki, zespół jelita drażliwego lub zapalny jego stan, problemy z jakością snu, uzależnienia, fibromialgia, chroniczne zmęczenie, i powtarzająca się trauma emocjonalna, wszytkie one powinny być odpowiednie by ocenić je za pomocą QuickQ.
Niski stosunek Teta/Beta w regionie potylicznym jest wskaźnikiem tego, że mózg jest nie skuteczny w samoregeneracji, tak więc klient mówi o niskiej odporności na przeziębieniu, grypę i temu podobne. Wierzę również, że może to być podstawowy warunek dla Postraumatycznego Syndromu Stresowego, fibromialgii, chronicznego zmęczenia i wielu problemów wycofywania leków, kiedy brak kontynuacji leczenia lekami takimi jak benzodiazepiny.
Zbyt wiele amplitudy Teta relatywnie do amplitudy Beta jest wskaźnikiem interpersonalnego odwarstwienia z jakościowym charakterem zachowania autystyczno/Aspergerowskiego. Takie stosunki wynoszą zwykle powyżej 3,00, zanim zobaczymy szczerą autystyczną prezentację, jakkolwiek, nawet przy takich niskich poziomach, słyszy się czasem słowa klienta, że ktoś w ich intymnych związkach skarży się na taki odchył. Ten odchył, w kombinacji z innymi niedoborami, które bardziej mogłyby być przyczyną pojawienia się klienta na leczeniu, może być energicznie synergiczny. Przykładem tej negatywnej synergii byłoby to, kiedy klient ma rozdzielność w płatach czołowych, co jest związane z depresją (przedyskutowane niżej) i powyższą przyczyną czyniącą podatność do odchyłu. W tym przypadku, klient bardzo skorzystałby nie tylko z neuroterapii, tak aby wyrównać aktywność płatu czołowego, ale również z leczenia mającego na celu redukcję stosunku Teta/Beta w potylicznym regionie mózgu.
Interpretacja wielu z zauważalnych zakresów w płacie czołowym jest raczej prostolinijna, podobna w niektórych przypadkach do interpretacji na lokacji Cz. Szuka się stosunków pomiędzy szerokościami pasm fal mózgowych, które przewyższają zakresy normatywne. Bardziej intrygujące interpretacje aktywności płatu czołowego, jakkolwiek, odwołują się do rozdzielności lub nierówności aktywności EEG pomiędzy lokacjami czołowymi. Jeszcze raz chciałbym zaznaczyć, że cel tego ćwiczenia jest aby ułatwić neuroterapię demonstrując klientowi, że można przedstawić ich zażalenia po prostu interpretując ograniczone dane fal mózgowych. Można zrobić to konwencjonalnie prosząc klienta by opisał swoje zażalenia i wtedy pokazując mu gdzie w EEG „widać” przyczyny tych problemów. Do teraz bardziej przekonującą i mocną demonstracją sktueczności QuickQ jest to aby odwrócić ten proces i powiedzieć klientowi dlaczego siedzą w twoim biurze. Zazzwyczaj mamy klientów, często zezłoszczonych, którzy mówią mi o tym, że dowiedzieli się więcej o swoim problemie w 15 min, niż po wielu godzinach testów i kolejnych sesji, które często kosztowały wiele setek dolarów.
Z klientów, którzy sami określili siebie jako depresyjnych 73% pokazywało jeden lub więcej z powyższych przednich wskaźników (np. 10% lub większa amplituda Alfa lub Teta, w lewej korze relatywnie do prawej przedniej, lub większa amplituda Beta w prawej relatywnie do lewej). Z klientów, którzy ocenili siebie jako 1 (z 5) w skali dotyczącej depresji, 58,7% miało jeden lub więcej z powyżscych wyznaczeń. Ta różnica jest statystycznie znacząca (Z=3,05, p<0,002, N=86). Byłoby użyteczne zaznaczyć, że wielu z klientów, którzy przyszli się leczyć mogło nie być świadomych swojej depresji. Często klienci definiowali swój stan jako lęk, słaba motywacja, brak energii, brak zainteresowań, i temu podobne, czyli inne niż bardziej fundamentalny stan, jakim jest depresja.
