(rodziny nie lubią śmieci.)

[Zagubiona we mgle]

Życie jest brutalne. I ludzie.

[Zagubiona we mgle]

Ło matko! Od podobnego myślenia i mieszania Boga w to, co nie trzeba ja już ześwirowałam! Teraz już zostawiam Bogu to, co należy do Niego, a ludziom to, co ludzkie.

[Zagubiona we mgle]

Chyba zbyt czarno postrzegasz rzeczywistość, a ona nie jest ani czarna, ani biała, lecz ma różne odcienie. My wszyscy też jesteśmy różni i wierzę, że z gruntu raczej dobrzy niż źli.