Dlaczego nie możecie pracować w schizofrenii?

[Digital]

Mam podobne zdanie i w sumie identyczne poglądy jak ty cezary. Mądry gość z ciebie i bardzo często gadasz z sensem i do rzeczy. W kilku kwestiach tylko mijasz się z prawdą. Jednak sporo jeszcze dobrego przed tobą, jesteś młody i czas skoryguje twoje poglądy na temat kobiet.

[cezary123]

i czas skoryguje twoje poglądy na temat kobiet.

Wiem, wiem. Dostanę dobrą pracę, będzie kasa, wystroję się, to i kobiety zdumione zaczną rozdziawiać gęby i przymilać się do mnie

[Digital]

Nie, trafisz tą jedną jedyna dla której stracisz głowę i te śmieszne uprzedzenia, będzie oczywiście dziewicą i odda ci się bez reszty, a ty nie będziesz jej niczego żałował i podzielisz się częścią majątku. Będziecie żyli długo i szczęśliwie, dochowacie się bliźniaków, będziecie mieli trzódkę i małe gospodarstwo rolne. Kiedyś samemu będąc dziadkiem i zasiadając z wnukami przed kominkiem, i opowiadając im bajkę wspomnisz słowa starego Digitala.

[Catastrophique]

Ale naprawdę nie każdy ma instynkt stadny.

Cezary, żaden człowiek nie jest samotną wyspą. Zostało to naukowo udowodnione i potwierdzone przez wielu wybitnych naukowców.
Dobrze, wiem, że chciałbyś kogoś poznać i nie chodzi mi tu tylko o kobietę. Wiem, że Ty wiesz i wiesz, że ja wiem.
Jesteś bardzo wartościową osobą. Masz ogromną wiedzę, jesteś bardzo inteligentny i elokwentny.
Laski naprawdę by za Tobą szalały, uwielbiają intelektualistów.
Życzę Ci tego i mam nadzieję, że sam zdecydujesz się wyjść do ludzi. Bez tego zwariujesz, naprawdę, zadręczysz się, ponieważ kontakt z innymi przez internet to tylko namiastka. Przeczytaj "Efekt wioski" w wolnej chwili.

[Bright Angel]

Ludzie, to jest wątek nie o kobietach.

[Digital]

Jak to nie? Kobiety są wszędzie, są solą tej ziemi, są jak chleb i powietrze! Bez nich usychasz i umierasz, a wtedy o żadnej pracy nie ma co myśleć! Wniosek i zarówno morał z tego taki, że w schizofrenii nie można pracować jak się nie ma kobiety! Jak kobieta jest, to i praca będzie bo do pracy zagoni raz dwa

[Catastrophique]

Zgadzam się. Bez kobiet smutno, i tak jakoś, bez magii.

[cezary123]

Dzięki, ale wolałbym zakochać się w dobrej karierze niż w kobiecie.

Nie chcę być jak ten jeleń z filmu: "Drzazgi", gdzie lekko skofundowany tatuś mówi do dziewczyny swojego syna - lekkoducha: "Może ty zrobisz z niego mężczyznę!"
A dziewucha uciekła z wesela i puściła się z chuliganem, który bił Cyganów. Odjechali w siną dal na motorze.
Niestety, nie mieszajmy spraw zawodowych ze sprawami kobiet, bo to rządzi się zupełnie innymi zasadami.
Kobiety mają inne widzenie świata i spraw doboru miłosnego.
Mnie coś trafia, jak widzę takie sytuacje, swatania, klękania i poddawanie mężczyzny kobiecie a później....

Dla osób z diagnozą chorób psychicznych najważniejsze jest uwolnienie się od uprzedzeń związanych z tym, że są niezdatni. Asertywność. Często w spięciach sytuacyjnych wychodzi agresja, kiedy ktoś ich wyrzuca z pracy, nie pozwala podejmować odpowiedzialnych zadań, albo traktuje z lekceważeniem.
Najlepiej się nie przyznawać.
Albo jak już się przyznawać, to konsekwentnie i działać tam, gdzie są przygotowane miejsca pracy, w fundacjach itp., ale to mało opłacalne.


"Psychiatrę się prosi, by przyjął późnym wieczorem. Po lekarstwa jedzie się do apteki na drugi koniec miasta. Jak trzeba iść do szpitala, to w innej miejscowości. Bo chorować psychicznie to w Polsce wstyd. A ujawnić chorobę to samobójstwo".
https://www.newsweek.pl/wiedza/zdrowie/ ... ac/3y903wj

[BuffProof]

Nie wiem czy to przez schizofrenie ale mam dziwną osobowość, że nie umiem zawierać nowych znajomości i przy niektórych osobach poprostu milczę mając pustkę w głowie. Mimo to w poprzedniej pracy po kilku miesiącach udało mi się w miarę z każdym dogadać, a mimo, że powiedziałem szefowi, że jestem chory to przyjął to całkiem normalnie. Była to malutka firma.

Teraz w nowej pracy po 4 miesiącach jako tako dogaduję się z ludźmi, oprócz kierownika przy którym totalnie milknę. Przez ten czas zamieniłem z nim może z 20 zdań tylko pytając co mam zrobić lub czy mogę wziąć wolne. Strasznie mnie to męczy od dzieciństwa może ktoś też tak ma.

[Catastrophique]

Dzięki, ale wolałbym zakochać się w dobrej karierze niż w kobiecie.

Nie chcę być jak ten jeleń z filmu: "Drzazgi", gdzie lekko skofundowany tatuś mówi do dziewczyny swojego syna - lekkoducha: "Może ty zrobisz z niego mężczyznę!"
A dziewucha uciekła z wesela i puściła się z chuliganem, który bił Cyganów. Odjechali w siną dal na motorze.
Niestety, nie mieszajmy spraw zawodowych ze sprawami kobiet, bo to rządzi się zupełnie innymi zasadami.
Kobiety mają inne widzenie świata i spraw doboru miłosnego.
Mnie coś trafia, jak widzę takie sytuacje, swatania, klękania i poddawanie mężczyzny kobiecie a później....

Dla osób z diagnozą chorób psychicznych najważniejsze jest uwolnienie się od uprzedzeń związanych z tym, że są niezdatni. Asertywność. Często w spięciach sytuacyjnych wychodzi agresja, kiedy ktoś ich wyrzuca z pracy, nie pozwala podejmować odpowiedzialnych zadań, albo traktuje z lekceważeniem.
Najlepiej się nie przyznawać.
Albo jak już się przyznawać, to konsekwentnie i działać tam, gdzie są przygotowane miejsca pracy, w fundacjach itp., ale to mało opłacalne.


"Psychiatrę się prosi, by przyjął późnym wieczorem. Po lekarstwa jedzie się do apteki na drugi koniec miasta. Jak trzeba iść do szpitala, to w innej miejscowości. Bo chorować psychicznie to w Polsce wstyd. A ujawnić chorobę to samobójstwo".
https://www.newsweek.pl/wiedza/zdrowie/ ... ac/3y903wj

Mizantrop i mizogin.
Nie wiem czy może być gorzej.

[cezary123]

Mizantrop i mizogin.
Nie wiem czy może być gorzej.

Mogło być: niewolnik i pantoflarz.
Ale na szczęście to nie ze mną takie numery.

[cezary123]

Teraz w nowej pracy po 4 miesiącach jako tako dogaduję się z ludźmi, oprócz kierownika przy którym totalnie milknę. Przez ten czas zamieniłem z nim może z 20 zdań tylko pytając co mam zrobić lub czy mogę wziąć wolne.

Abyś umiejętności miał, to będą Cie szanować.
Gorzej, gdyby było odwrotnie: gdybyś był towarzyski i rozgadany, ale nie umiał.

[cezary123]

Kiedyś byłem na stażu w jakimś głupim biurze rachunkowym i pracownicy mnie lubili, a szefowa nie.
Wzięła mnie więc do swego gabinetu i mówi zdesperowana a wściekła: "Zrób tak, żeby to koledzy mówili "Nie chcemy cię!" a ja, żebym cię broniła. Żeby było odwrotnie".
Popukałem się w główkę i pomyślałem, że baba chce, żeby jej ... lizać. Naiwna czy jaka?
A związki zawodowe po co powstały, a inspekcja pracy, a rzecznik praw, Sąd pracy itd.

Nic z tego, nie będzie tak. Ewentualnie mogę przymilać się jednakowo i do zarządu i do współpracowników.
Wściekała się, ale stażu mi nie przerwała. Sam odszedłem, bo miałem coś lepszego do roboty. Studia inżynierskie czekały. Inne pasje i perspektywy.

[cezary123]

A poza tym zaczęła mnie szantażować, że wie, że mam jakieś problemy emocjonalne czy inne. I łaskawie będzie to tolerować. Prześwietliła i wypytała znajomych.
A ja sobie tego nie życzyłem. Na studiach czy gdzie indziej do tej pory nikt nie wiedział i nie było żadnych problemów. I tak mogłem funkcjonować i rozwijać. Z życia wynika, że wtedy byłem spokojniejszy i lepsze efekty osiągałem.
Albo konsekwentnie się przyznawać i iść do spółdzielni inwalidów, albo wcale, a nie tak, żeby ktoś podpuszczał, że łaskawie nie będzie miał uprzedzeń, żeby sobie pracownika zniewolić i ułożyć, a ktoś nerwicy dostaje.

[Catastrophique]

Mizantrop i mizogin.
Nie wiem czy może być gorzej.

Mogło być: niewolnik i pantoflarz.
Ale na szczęście to nie ze mną takie numery.

Podejrzewam, ze dawno nie masz nic wspolnego z zadnymi numerami.
Jak to dobrze, ze jestes zadowolony ze swojej sytuacji .

[Bright Angel]

To nie jest wątek o frustracjach seksualnych użytkowników!

[Catastrophique]

Cezary nie jest sfrustrowany, jest szczęśliwy.

No co?

[cezary123]

Tak. Numerki chleba mi nie dadzą, nie ta branża.

[Catastrophique]

Tak. Numerki chleba mi nie dadzą, nie ta branża.

Nie pisałem o numerkach dla zarobku, ale dla przyjemności.
Widzę, że dla Ciebie wszystko jest czarno - białe i nie ma nic pośrodku.

Proszę już zakończyć tego typu dyskusję i powrócić do głównego wątku. pycioslawa

[rozszczepionyumysl]

"Psychiatrę się prosi, by przyjął późnym wieczorem. Po lekarstwa jedzie się do apteki na drugi koniec miasta. Jak trzeba iść do szpitala, to w innej miejscowości. Bo chorować psychicznie to w Polsce wstyd. A ujawnić chorobę to samobójstwo".
https://www.newsweek.pl/wiedza/zdrowie/ ... ac/3y903wj

Dokładnie tak uważają moi rodzice (szczególnie matka). Każe mi jeździć po lekarstwa do innej miejscowości. Szpitala w ogóle nie mam w mojej miejscowości, jest tylko dom krótkiego pobytu.

Mam ogromny lęk przed pracą i za daleko musiałbym dojeżdżać, aby pracować. Poza tym ten covid.