a może OPĘTANIE PRZEZ DEMONA?

[cezary123]

I ta wiara w spiski, ufo itd. w czym różni się od wiary w Boga? Przecież zdrowi ludzie też mogą wierzyć lub nie wierzyć w Boga.

[pawel534]

Nie bardzo wiem do czego zmierzasz. Można wierzyć i w ufo i w Boga, sam przez jakiś czas tak wierzyłem tylko odbiegamy chyba od tematu że demony wywołują schizofrenię. Wśród zdrowych ludzi też są ateiści tylko jaki to ma związek z tematem.

[cezary123]

Nie odbiega za bardzo, bo wniosek jest taki, że zdrowi ludzie też mogą wierzyć w demony?
Albo, że demony nie istnieją a istnieje ludzka choroba.

[Niemamnie]

Na płytkim poziomie schizofrenia odbiega od opętania, ale wnikając w strukturę choroby opętanie jest coraz bliżej.
Może aby wniknąć w strukturę choroby wystarczy się rozbujać i podciągnąć przyczynę schizofrenii do wierzchu,
aby egzorcyzm mógł pomóc i w ten sposób uzyskać uzdrowienie.

[Faur]

Jak wierzy to nie jest ateistą. Czyli ateista w psychozie zaprzecza swojemu racjonalizmowi. Wierzy a nie szuka dowodów.

Jak człowiek jest niepoczytalny to chyba oczywiste, że nie jest sobą. Jest owładnięty chorobą. Poza tym to on szuka dowodów, tylko ich nie znajduje, ale nie ma takiego mądrego co by się uporał z psychozą przy pomocy własnego światopoglądu, chociażby dlatego że w trakcie tego szaleństwa sam światopogląd ulega zmianie. To jest przecież istota choroby. Niemożność rozróżnienia fikcji od rzeczywistości. To że ktoś jest ateistą, a przypuśćmy w czasie psychozy uwierzy w Boga osobowego daje do myślenia, ponieważ kiedy taka osoba wróci do pełni zdrowia zazwyczaj na powrót staje się niewierząca.

[pawel534]

Moim zdaniem demony mogą wywoływać schizofrenię co nie znaczy automatycznie że taka osoba jest opętana tzn. demony nie mają nad daną osobą władzy ale demony wywołują u chorego głosy i halucynacje.

[cezary123]

To że ktoś jest ateistą, a przypuśćmy w czasie psychozy uwierzy w Boga osobowego daje do myślenia, ponieważ kiedy taka osoba wróci do pełni zdrowia zazwyczaj na powrót staje się niewierząca.

To daje do myślenia tylko tyle, że osoba w psychozie nie uwierzy naprawdę, tak jak nie wierzyła świadomie naprawdę kiedy była zdrowa.
Osoba wierząca może w psychozie zwątpić, ale jak wraca do zdrowia to świadomie uznaje, że nie było powodu do aż takiego kroku.

A osobowy Bóg jest. Tyle, że nieskończenie "Nadosobowy" w porównaniu do bytu jakim jesteśmy my jako osoba ludzka.

[Faur]

Nie będę rozpoczynał tutaj nowego tematu, to tak zaczynając tym razem od końca.

Co do pierwszej części Twojej wypowiedzi. Jak odróżnić to czy ktoś wierzy naprawdę, czy na niby? Same przeżycia religijne mają w sobie coś z psychozy, np. ekstaza religijna czy wszelkie objawienia. Nie ma natomiast urojeń i omamów na tle ateistycznym, są na tle religijnym. Przypominam, że urojenie to fałszywe przekonanie. Z jednego tylko powodu wierzących nie klasyfikuję się jako chorych. Potrafią oni funkcjonować w społeczeństwie. Z drugiej jednak strony trudno byłoby utworzyć taką jednostką chorobową, kiedy nie utrudnia ona życia, a czasami wręcz pomaga, chociażby ze względu na efekt placebo.

[cezary123]

Z jednego tylko powodu wierzących nie klasyfikuję się jako chorych. Potrafią oni funkcjonować w społeczeństwie.

Słowo "funkcjonować" kojarzy mi się z jakimś mechanizmem. Człowiek żyje.

Jak odróżnić to czy ktoś wierzy naprawdę, czy na niby?

Jeżeli Żyje.

[Faur]

Słowo "funkcjonować" kojarzy mi się z jakimś mechanizmem. Człowiek żyje.

Może być, funkcjonowanie to pojęcie bardziej medyczne, biologiczne.

Jeżeli Żyje.

Czyli każdy żywy wierzy szczerze?

[cezary123]

Czyli każdy żywy wierzy szczerze?

Każdy jest żywy o ile wierzy w Życie a nie nicość.

[Faur]

Nie da się wierzyć w nic. Wierzyć można jedynie w coś co jest niepotwierdzone. Wierzyć można także jedynie w coś, gdyż w przeciwnym wypadku wiara i niewiara byłaby tym samym. Czy ludzie wierzą, że nie ma krasnoludków? Poza tym ateiści nie wierzą w Boga, a w życie nie muszą bo ono jest, niezależnie od tego czy w nie wierzymy, czy nie.

[cezary123]

Nie da się wierzyć w nic.

Da się za inną osobę.
Ateiści nie wierzą w ciągłość istnienia właśnie nas pomimo śmierci mechanizmu materialnego, z którego jest zbudowany wszelki byt.
Czyli zamiast osoby równej im- nicość.
Co więcej, wierzący wierzą w Życie Osoby Boga a nie w Jego śmierć, czyli nicość.

[Faur]

A co jeśli nie robi się tego za inną osobę? Poza tym każdy jest sobą.

Nie, ateiści nie wierzą w reinkarnacje to prawda. Według mnie ateizm to tylko niewiara w Boga. No bo jak nazwać kogoś kto nie wierzy w Boga, a w życie pośmiertne już tak? Dlatego ateistów łączy tylko jedna rzecz, brak wiary w Boga. Mogą oni wierzyć w to, że jest coś po śmierci, że istnieje świat nadnaturalny. Zatem według mnie Słownik Języka Polskiego błędnie definiuje termin ateizm.

Czyli zamiast osoby równej im- nicość.

To przeczy podstawowym faktom. Jedna osoba nie pojawia się w miejscu drugiej, co to ma być taśma produkcyjna?

Jest mniej ludzi żyjących niż nieżyjących. Dlatego mówi się, że ktoś dołączył do większości.

[cezary123]

Dlatego ateistów łączy tylko jedna rzecz, brak wiary w Boga. Mogą oni wierzyć w to, że jest coś po śmierci, że istnieje świat nadnaturalny

Chyba nie.
Ale w takim razie i tak wierzą w Boga, bo tylko On może mieć coś z tym wspólnego.
Odrzucają zaś coś co tylko sami uważają za Boga.
Może odrzucają tylko religie, a dalszy ciąg pomimo śmierci pojawia się ot tak naturalnie samoistnie?
Ale to raczej nie ateiści.

[cezary123]

A co jeśli nie robi się tego za inną osobę?

Wtedy nie wie się, i wie, że nie dowie za nikogo poza sobą samym, albo i nawet tak nie (co już jest nielogiczne) i jest agnostycyzm.

[Faur]

W takim ujęciu z pewnością, ale oni użyliby słowa nieskończone multiwersum czy ciąg wszechświatów bez początku i końca. Słowo Bóg jest pozbawione desygnatu, a spontaniczność dozwolona.

Przecież znakomita część ateistów twierdzi chyba nawet nieświadomie, że Bóg istnieje tylko ten ich nie jest związany z żadną religią i posiada inną definicje, a ateizm zawsze był właśnie stanowiskiem przeciwnym do religii. Ateista z prawdziwego zdarzenia po prostu uważa, że słowo Bóg można zastąpić innym, np. wieloświatem i nie jest ono w ogóle potrzebne. Myślę, że to jest już kwestia czysto semantyczna i nie ma wielkiego znaczenia.

Wtedy nie wie się, i wie, że nie dowie za nikogo poza sobą samym, albo i nawet tak nie (co już jest nielogiczne) i jest agnostycyzm.

To tak jakby napisać, że 1 = -1.

[cezary123]

Myślę, że to jest już kwestia czysto semantyczna i nie ma wielkiego znaczenia

No tak, tylko, że ateiści mają skromniejsze oczekiwania wobec rzeczywistości niż wierzący w Boga.
Wierzący w Boga uważają, że da On nam wszystko, ateiści, że tylko to co w doczesności jednostkowej osoby do śmierci.

[Faur]

Tak, bo mają realne oczekiwania wobec niej. Ateiści nie uważają, że Bóg da im cokolwiek, gdyż nie uważają go za osobę. Dla nich jest wszechświat, ewentualnie nieskończenie wiele wszechświatów, które są bytem odrębnym od człowieka. Tak jak kamień czy roślina nie jest człowiekiem tak i wszechświat nim nie jest. To jest wyższy zbiór, którego jesteśmy podzbiorem, gdyż się w nim zawieramy.

[cezary123]

Wierzący z kolei uważają, że jest wiele poziomów bytu.
Martwa materia, która jest nieświadoma i może trwać i trwać w ten sposób i nic z tego nie wynika, żyjąca istota, która może być świadoma i odbierać rzeczywistość jako podmiot, wreszcie najwyższy obecnie poziom bytu- osoba ludzka, czyli ja, Ty i wszyscy.
Niższe poziomy bytu nie mogły stworzyć świadomości ani osoby, więc musi to iść z góry od nieskończonego najwyższego poziomu istnienia- Boga.
Znamy tylko jeden na razie byt osobowy- czyli nas samych. Jaka rzeczywistość więcej istnieje w podobny sposób ale doskonale i nieskończenie? Nie wiadomo.