Czy ktoś odstawił całkowicie leki ?

[dan]

Odstawiłem wszystkie leki jakiś rok temu. Jest lepiej niż było, pracuję, mieszkam z dziewczyną. Fakt, że wcześniej byłem na lekach przez dwa lata. "Jazdy" wciąż czasami się zdarzają, ale bez przesady żeby brać na to leki, lub nie dajcie bogowie, żebym miał lądować w szpitalu z tego powodu. Póki można kontrolować swoje rozbuchane myślenie, póty trzeba sobie ze sobą radzić bez leków. Takie jest moje zdanie. Dużo zależy także od osób, z którymi się żyje, tych najbliższych.
Jednak trzeba się liczyć z ryzykiem.

Bo ja nie spotkałem ani nie słyszałem o osobie która z tego wyszła.

A ja znam takich osobiście.
Z tym, że wyszły, w sensie żyją bez leków a z pewnymi swoimi cechami są w zgodzie, kontrolując je i rozwiązując na bieżąco.

To tylko kwestia wyboru i odpowiedniej opieki, środowiska. Uświadomienia własnego oraz społeczności, z którą się przebywa.

[geronimo]

Cześć Dan ! To świetnie, że znasz takie osoby, które chorowały, brały leki i teraz nie biorą i jakoś żyją ! Podniosłeś mnie na duchu ! Wielkie dzieki Może ja za kilka lat też będę mogł odstawić te świństwa. A ty nie bierzesz rok leków a też miałeś stwierdzoną schizę paranoidalną ? Jak to jest być bez leków ?

[JudasHonor]

Nie biorę już chyba od 2006 roku w ogóle. Od tamtego czasu nie byłem u lekarza ani razu. Nie miałem żadnego nawrotu. Bywały okresy pogorszenia nastroju, szybko na nie reagowałem.

Gdy jeszcze brałem leki, dwukrotnie odstawiałem leki, po krótkim czasie mój stan się pogorszył i z powrotem musiałem je brać.

Dopiero, jak po czasie wyryłem pozytywne afirmacje w umysł to odstawienie leków było już tylko formalnością. Do tej pory używam afirmacji, teraz same już przychodzą do głowy, jak jakaś zasłuchana piosenka.
W sumie fajny bajer, polecam.

[DZIECKO ZDROWIE]

Dopiero, jak po czasie wyryłem pozytywne afirmacje w umysł to odstawienie leków było już tylko formalnością. Do tej pory używam afirmacji, teraz same już przychodzą do głowy, jak jakaś zasłuchana piosenka.

Czyli życie bez leków => afirmacje + wsparcie bliskich + ......

Co jeszcze ?

***
Mnie jakoś nie udaje się bez leków, już pół godziny przed codzienną porą brania czuje zbyt dużą wrażliwość na wszystko i duże zapotrzebowanie na psychotropa (niestety)

[JudasHonor]

Jeśli już będziesz w stanie powiedzieć w duchu bez zastrzeżeń: lubię siebie, akceptuje się, jestem spokojna i jest dobrze. Oczywiście musisz wierzyć w te słowa. Jeśli jeszcze nie wierzysz to tylko systematyczność pomoże Ci uwierzyć. Wtedy pomału zmniejszaj dawki, pomalutku bez pośpiechu.
Najlepsze jest to, że faktycznie poczujesz się w miarę dobrze.
A i trzeba pamiętać aby "odganiać" natrętne myśli, najlepiej zmieniając tor myślenia na ten pozytywny o sobie.
Nie układać w głowie dramatycznych historii, ucinać je w zarodku i być krytycznym wobec takich rzeczy.
Ja to stosuję, tylko początki są trudne, później jest z górki.

[DZIECKO ZDROWIE]

Dzięki

jestem spokojna i jest dobrze.

Jestem spokojny i jest dobrze = > DUŻE DZIECKO

[JudasHonor]

Oczywiście, zawsze można robić tak jak zawsze, czyli:
ignorancja + stagnacja + xxx g leku + niszczenie siebie = przewlekła schiza do samego końca ;D

[DZIECKO ZDROWIE]

ignorancja + stagnacja + xxx g leku + niszczenie siebie = przewlekła schiza do samego końca ;D

A u mnie zupełnie inny by był wzór na schizofrenie, ale nie chce podawać - wole budować (i czytać też) wzory jak ją leczyć

[JudasHonor]

Cóż mogę dodać, mi afirmacja, inaczej rzecz nazywając, zmiana podejścia do samego siebie i tego co mnie otacza, pomogła. Próbowałem wcześniej wewnętrznego, racjonalnego dialogu, niestety na próżno. Poziom emocji oraz obrzydliwa wewnętrzna krytyka w stanie choroby, nie pozwalała na prowadzenie sensownego dialogu. Jedynym wyjściem było systematyczne powtarzanie w duchu pozytywnych regułek.
Pewno istnieją inne metody, szybsze, skuteczniejsze, ja ich nie znam, chętnie bym je poznał. Na pewno życie w dostatku, szczerości, z ludźmi których się kocha i vice versa, którzy wspierają i dodają siły, jest najszybszym lekiem, jednak nie wielu ma takie szczęście i musi liczyć prawie wyłącznie na siebie.

[DZIECKO ZDROWIE]

Dzięki

[JudasHonor]

"wypaczona moralność z kosmosu" faktycznie to daje do myślenia czy Ty aby na pewno traktujesz poważnie to o czym jest ten wątek, szczerze wątpię w to. Chory psychicznie zazwyczaj rozumie to co inni piszą, co mają namyśli i co chcą osiągnąć itd.

Chorzy psychicznie nie nabywają choroby drogą kropelkową, przez NIE branie leków, z nudów, chęci. Rodzili się zdrowymi psychicznie ludźmi jak wszyscy na ziemi, jednak to czego doświadczyli w życiu odbiło się tragicznie na ich psychice.
Niestety, nie każdy jest silny, przebojowy, nieugięty, są też ludzie wrażliwi, z natury dobrzy, którym ciężko jest się obronić przed krzywdą, niegodziwością etc.
Choroba jest zwierciadłem tego czego doświadczyli ludzie chorzy.

Nie nawiedziła ich moralność pozaziemska, poza tym choroba nie jest nawet zbyt powiązana z moralnością, pewno o tym wierz, jako chory bądź rodzina chorego. To nie moralność czy jej brak każe siebie niszczyć, tylko nabyta krytyka samego siebie. Nikt nie rodzi się z taką samokrytyką ani nie przeziębia się na nią. Tworzy ją i utrwala środowisko w którym się dorasta, przebywa etc.
Chętnie posłuchał bym innej wersji.

[ocean]

...

[DZIECKO ZDROWIE]

Ale przez krótki czas odstawki miałem coś z życia.

A co Ci pomagało w tym okresie - dzięki czemu dobrze się czułeś bez leków ?

[ocean]

...

[MAdzialena]

Nie biorę leków chyba pół roku. I czułam się bardzo dobrze, tak czysto, tak prawie że wolno, tak lekko, radośnie często, zwyczajnie jakoś... Teraz średnio się czuję. Poczekam kilka dni i zobaczę.
Jest jednak różnica czy leki odstawia ktoś zdrowy czy naprawdę chory...

[Newt]

MAdzialena ja nie biorę tyle czasu co Ty mniej więcej, było pogorszenie, ale teraz znowu się poprawiło.

[JudasHonor]

Ważne jest aby dbać o swój nastrój, jeśli chcecie by ten stan trwał. Jeśli pozwoli się na natłok obsesyjnych, negatywnych myśli, to raczej wróci się do stanu wyjściowego. Czyli mówić pozytywnie sobie, pocieszać się, relaksować a pozytywny stan będzie trwał.
Trzymam kciuki.

[Pamal]

Nigdyyyyyyyyyyy
sto razy wolę siebie po Zalaście niż bez Zalasty

[MAdzialena]

Ważne jest aby dbać o swój nastrój, jeśli chcecie by ten stan trwał. Jeśli pozwoli się na natłok obsesyjnych, negatywnych myśli, to raczej wróci się do stanu wyjściowego. Czyli mówić pozytywnie sobie, pocieszać się, relaksować a pozytywny stan będzie trwał.
Trzymam kciuki.

Jak ktoś się będzie koncentrował na tym, żeby utrzymać pozytywny nastrój to figa mu z tego wyjdzie. Trzeba żyć i być, z ludźmi i coś robić konstruktywnego.
A jak się nie chce to nie wiem co trzeba.......

[JudasHonor]

W sumie na jedno wychodzi, prawda ?
Każdy ma swój sposób by dbać o nastrój.