Samotność w schizofreni

[Arom]

Samotność jest stanem prawdy, nie stwarza fałszywych złudzeń.
W chwili próby pozostajemy sami, również w chwili śmierci.

[koniczynka26]

Arom ma rację w tym co pisze że samotność jest stanem prawdy dzięki któremu nie stwarzamy sobie fałszywych złudzeń. Poza tym samotność może być też czymś bardzo dobrym gdy łączy się z niezależnością i wolnością i gdy bardzo lubimy siebie i mamy wysokie poczucie własnej wartości i mamy bardzo dobry kontakt z samą sobą Ja na przykład bardzo lubię samą siebie mam z sobą samą bardzo dobry kontakt bardzo dobrze znam samą siebie i nie potrzebuje być z kimś w związku by się czuć szczęśliwa wystarczą mi moje zainteresowania by czerpac z życia przyjemnosc i cieszyć się życiem Ja dla samej siebie jestem najcenniejszym darem i generalnie ja sama sobie wystarczam.

[hvp2]

generalnie ja sama sobie wystarczam.

To skąd ta nagła fala aktywności na forum w takim razie?

[koniczynka26]

Ja piszę na tym forum ponieważ traktuję to jako doskonałą i bardzo cenną formę psychoterapii grupowej i dlatego zamierzam nadal pisać na tym forum aby móc się dzięki wam jeszcze więcej dowiedzieć o samej sobie i podbudowac się wewnętrznie bo dla mnie jest to bardzo ważne

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[cezary123]

W pojedynkę żyje tylko patologia taka jak my skazana na wymarcie ''trefnych'' genów i wyeliminowanie słabych osobników dla dobra ogółu.

Patologia rozmnaża się nie myśląc nawet o prawach ewolucji.

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[cezary123]

moja nieścisłóśc
miałem namyśli takich jak my
chodziło mi o prawdziwie skrajną patologie niezdolna do kluczowych rzeczy

Właśnie przed tym człowieka ratuje indywidualizm i samotność. Przed stereotypami, schematami postępowania rzekomo pasującymi i zbiorową zagładą.
I przed paranoją indukowaną.

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[amp]

Moim zdaniem, kiedy patrzę na zmiany we współczesnym świecie to relacje między ludźmi są inne, na innym poziomie, wiele przenosi się właśnie do sieci, coraz mniej spotkań w realu. Weźmy choćby młodzież czy dzieci ( pisze o swoich własnych, które obserwuje) rozmawiają przez komunikatory internetowe, nie chce im się ruszać sprzed monitora aby spotkać się z drugim człowiekiem. Uważam, że to też kwestia zmieniających się czasów, wszyscy jesteśmy trochę bardziej samotni.

[the end]

Hej amp.

To chyba jakiś cyfrowy kontakt z Światem. Jest to trendy odbieranie rzeczywistości, nawet jeśli chodzi o samych rówieśników, o kontakty z nimi. Łatwiej napisać niż powiedzieć, lepiej wrzucić fotkę na fb, niż pogadać o tym w szkole...
Samotność może i zawsze mogła nam doskwierać, teraz jest to cyfrowa samotność. Współczuję jeśli ginie Ci kontakt z dziećmi przez to...

[amp]

ja mam z nimi kontakt, mocno wszak nad tym pracuje, ale kiedy porównuje jak to było w czasach kiedy ja chodziłam do szkoły a jak jest teraz to zmiana jest ogromna. Dam przykład: ostatnio mój syn zaprosił kolegę i siedzą w tym pokoju i nic nie gadają, cisza absolutna...... Idę bo jak dzieciaki były małe to zazwyczaj cisza była niepokojącym znakiem tego, że coś się dzieje, zaglądam.. Mój syn siedzi przed komputerem stacjonarnym a jego kolega przed laptopem i grają rozmawiając przez komunikator
o zgrozo!!!!!
cóż to chyba znak naszych czasów, że wiele kontaktów przenosi się do sieci tyle że nie każdemu to odpowiada

[the end]

Starsze pokolenie na pewno będzie miało większe problemy z akceptacją tego trendu. Niestety, jeśli już gadają w taki sposób przez komunikator to straszne jest, mówiąc krótko. Może to przechodzi z wiekiem? Choć tego chyba nie wiemy, bo to cyber-najmłodsze-pokolenie jeszcze nie dorosło.

Jak może znajdą dziewczyny to wyjdą z tego, za jakiś czas... Jakieś hobby pewnie też może z tego łatwo wyciągnąć, ale trzeba mieć chęć do takiej pracy...

[amp]

piszesz że to nie trend dla starszego pokolenia, zależy z jakiej strony na to patrzeć, ja powiem tak do końca roku pracuję z domu, przez internet, musiałam zmienić lokalizację mojego miejsca pracy itd. jestem naprawdę zdziwiona jak wiele osób woli korzystanie z moich usług za pośrednictwem sieci właśnie, nie pomyślałąbym że to jest dla ludzi wygodniejsza forma kontaktu niż twarzą w twarz, a to jest fakt, takie czasy

[the end]

Ja sam miałem pracować przez internet, ale chyba nie wypali. Miałem bardziej na myśli to, że internet zastępuje rówieśników i gry czy zabawy, nie mówiąc o jakiejś pasji. Szkoda, bo Świat jest na prawdę ciekawy. Przyznam się, że dużo spędzam czasu przed komputerem, ale nie mam problemu, żeby z kimś pogadać, się spotkać, iść gdzieś. Gdybym miał kasę, to i na trening, czyli chyba od przyszłego roku (pracy nie mam). Dla mnie net to bardziej sposób komunikacji na odległość i zdobywania informacji. Dzięki temu mogę się rozwijać, mnóstwo ciekawych wykładów, w sumie i książek mam dzięki sieci.

[amp]

cóż, czasy się zmieniają, trzeba się przystosować, tak przebiega proces ewolucji

[the end]

Tak, globalizacja.

Powodzenia w pracy, ciekawe, psycholog przez internet? Może nawet bym skorzystał. Choć wolę na żywo, ale też coś.

[amp]

Jeśli przynajmniej na razie masz trochę czasu to zajrzyj na mój portal ( moje ukochane dziecko), zapraszam do komentowania
http://mojealterego.pl/

[Matt]

cóż, czasy się zmieniają, trzeba się przystosować, tak przebiega proces ewolucji

Tylko pytanie jest czy dobrze na tym wyjdzie ludzkość jeżeli w tej chwili młodzi ludzie mają problemy z kontaktami w realu ....i komu taka sytuacja
najbardziej służy czyżby był by to sposób na jakąś formę kontroli społecznej
Może trochę przeginam wiem ale przyszłość może wyglądać tak jak w filmie Surogaci - i czy tego chcemy ?
Kiedyś wydaje mi się że ludzie byli bardziej ze sobą zżyci niz obecnie mam tu namyśli lata 90-te.