reinkarnacja

[moi]

Mnie się nie podoba to, co napisano na tej stronie. To bardzo złe źródło informacji na temat reinkarnacji.

Pozdrawiam.m.

[dan]

Jeśli chodzi o
"Cóż to jest w porównaniu do ilości zła, jaką wyrządzili w przeszłości Papieże z wyprawami krzyżowymi i paleniem chorych psychicznie (tzw. czarownic) na stosach."
To zbytnie uproszczenie.

To fakty a nie uproszczenie. Zdeprecjonowałeś je bo sam nie wiesz, jak się do nich odnieść.
Buddyści nigdy nie narzucali światu swojej religii.

[AndrzejB]

To fakty a nie uproszczenie. Zdeprecjonowałeś je bo sam nie wiesz, jak się do nich odnieść.
Buddyści nigdy nie narzucali światu swojej religii.

Przykro, że masz taki obraz Kościoła

[moi]

Ale w tym, co pisze Dan jest sporo racji. Katolicyzm był religią wojującą "ogniem i mieczem". Buddyzm to religia pokoju. Ostatnio, na skutek represji chińskich to się nieco zmieniło i często dochodzi do samospalenia mnichów lub ich protestów, ale buddyzm nigdy nie narzucał swojej wiary innym narodom.

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

A jak odniesiesz się do przypowieści:
Mt 13:44
44. Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Z radości poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.(BT)

[moi]

A Ty jak to rozmiesisz? Ja nigdy nie zastanawiałam się nad interpretacją Biblii, nie interesowałam się tym.

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

Pojawia się pragnienie skarbu, za których zgadza się oddać wszystko co ma i cierpieć. Gdyby uważał że należy pozbyć się pragnień, minął by się z celem swego życia.

[moi]

Widzisz, widocznie tu te dwie koncepcje religijne się wykluczają. Pewnie nie tylko w tym miejscu. W moim odczuciu posiadanie pragnień prowadzi jedynie do większego uwikłania się w ciągi przyczynowo-skutkowe, czyli karmiczne. Wybawienia nie trzeba pragnąć, czy poszukiwać - ono jest w Tobie, na wyciągniecie ręki, ogólnodostępne.

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

Widzisz, widocznie tu te dwie koncepcje religijne się wykluczają. Pewnie nie tylko w tym miejscu. W moim odczuciu posiadanie pragnień prowadzi jedynie do większego uwikłania się w ciągi przyczynowo-skutkowe, czyli karmiczne. Wybawienia nie trzeba pragnąć, czy poszukiwać - ono jest w Tobie, na wyciągniecie ręki, ogólnodostępne.

Wykluczają się w bardzo wielu miejscach. Zaczynając od tego że chrześcijaństwo jest optymistyczne a teorie reinkarnacyjne pesymistyczne. Dlatego wybieram optymistyczną wizję świata.

[dan]

chrześcijaństwo jest optymistyczne a teorie reinkarnacyjne pesymistyczne

Według mnie jest dokładnie odwrotnie. Weźmy dla przykładu wizję nieba i piekła oraz matkę z dzieckiem. Obydwoje umierają przy czym matka trafia do nieba a jej dziecko zostaje potępione za złe uczynki i ląduje w piekle. Cóż za nieprawdopodobne szczęście spotka tę kobietę!

[AndrzejB]

Dlatego dzieci trzeba wychowywać dla nieba. To bardzo optymistyczne w porównaniu z doktrynami gdzie nie ma nieba a jest tylko wieczne piekło wcieleń.
Poza tym Bóg kocha to dziecko znacznie bardziej niż matka i matka to zobaczy.

[moi]

Niestety, to co prezentujesz, to są mylne wyobrażenia na temat reinkarnacji,w której wcale nie ma piekła wiecznego wcieleń, a nawet można odrodzić się w świecie bogów Ale nie to jest celem nauk buddyjskich. Celem jest wyrwanie się z nieprzerwanego kręgu wcieleń i to jest najlepsza nauka (Dharma) jaką można komukolwiek podarować. Także swojemu dziecku

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

Sama piszesz, że "celem jest wyrwanie się z nieprzerwanego kręgu wcieleń" czyli te wcielenia są jakby piekłem. Cel jest negatywny - wyrwanie się, a nie wiadomo czym jest Nirwana, czy w Nirwanie jest lepiej niż w świecie bogów? czy też może jest nicością

[moi]

Czy Ty odbierasz swoje wcielenie jako wieczne piekło? Nie, życie jest czasami bardzo przyjemne
Nirwana jest wygaśnięciem, wyzwoleniem się z cyklu narodzin i śmierci.

Osoba, która osiągnęła stan nirwany ma być wyzwolona od cierpienia i przyczyn cierpienia (patrz Cztery szlachetne prawdy), ponieważ usunęła niewiedzę, która jest źródłem cierpienia tak, że nie powstają splamienia i odpowiadająca im karma, a po jej śmierci nie dochodzi do kolejnego wcielenia (patrz dwanaście ogniw współzależnego powstawania).

To, że utożsamiasz ten termin z "niebytem", "nicością" to bardzo potoczne skojarzenie, nie do końca odpowiadające prawdzie. Owszem, te terminy pasują do nibbany, ale w gruncie rzeczy chodzi to właśnie o "wygaśniecie", "ustanie".

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

Czy Ty odbierasz swoje wcielenie jako wieczne piekło? Nie, życie jest czasami bardzo przyjemne

Nie wieczne piekło, bo żyje się tylko raz i jest to droga do Boga.

Nirwana jest wygaśnięciem, wyzwoleniem się z cyklu narodzin i śmierci.

Osoba, która osiągnęła stan nirwany ma być wyzwolona od cierpienia i przyczyn cierpienia (patrz Cztery szlachetne prawdy), ponieważ usunęła niewiedzę, która jest źródłem cierpienia tak, że nie powstają splamienia i odpowiadająca im karma, a po jej śmierci nie dochodzi do kolejnego wcielenia (patrz dwanaście ogniw współzależnego powstawania).

"Po jej śmierci nie dochodzi do kolejnego wcielenia" czyli co jest, znika, rozpływa się w niebycie?

[moi]

Czy Ty odbierasz swoje wcielenie jako wieczne piekło? Nie, życie jest czasami bardzo przyjemne

Nie wieczne piekło, bo żyje się tylko raz i jest to droga do Boga.

To jest Twoje zdanie na ten temat. Wielu ludzi uważa inaczej.

Nirwana jest wygaśnięciem, wyzwoleniem się z cyklu narodzin i śmierci.

Osoba, która osiągnęła stan nirwany ma być wyzwolona od cierpienia i przyczyn cierpienia (patrz Cztery szlachetne prawdy), ponieważ usunęła niewiedzę, która jest źródłem cierpienia tak, że nie powstają splamienia i odpowiadająca im karma, a po jej śmierci nie dochodzi do kolejnego wcielenia (patrz dwanaście ogniw współzależnego powstawania).

"Po jej śmierci nie dochodzi do kolejnego wcielenia" czyli co jest, znika, rozpływa się w niebycie?[/quote]

Tak, wygasa się. Wyzwala samego siebie. Jest to najwyższy stopień urzeczywistnienia. Ty biedne postrzegasz to, jako unicestwienie. Tymczasem jest to stan poza wszystkimi cierpieniami i zmianami, trwały, spokojny, niezepsuty, nieskażony, itp.

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

To już ateizm jest o niebo bardziej optymistyczny
Tyle się męczyć w kolejnych wcieleniach aby na końcu zniknąć.
To jest doktryna szczególnie pesymistyczna. Jakiś demon stworzył świat, w którym każe żyć istotom. Życie ma ujemną wartość.
Ja jako optymista nie mogę się na to zgodzić.
------Powstał dopisek, który wnosi trochę optymizmu. Ale dlaczego taki stan nazywa się wygaśnięciem? Czy osoba w Nirwanie czyje się jak ktoś w świecie bogów, i skąd wiadomo czy Nirwana jest trwała?

[moi]

Mam książkę pt. "Jeszcze w tym życiu". Autor, nauczyciel buddyjski, przekonuje w niej, że każdy ma szansę jeszcze w tym życiu doświadczyć oświecenia i nibbany. Dla chcącego nic trudnego

http://merlin.pl/Jeszcze-w-tym-zyciu_Sa ... Q#fullinfo

Powstał dopisek, który wnosi trochę optymizmu. Ale dlaczego taki stan nazywa się wygaśnięciem? Czy osoba w Nirwanie czyje się jak ktoś w świecie bogów, i skąd wiadomo czy Nirwana jest trwała?

Trudno mi odpowiedzieć na te pytania, bo nie byłam nigdy w stanie nibbany. O tym, że ten stan istnieje i że jest trwały wiemy z nauk Buddy - tego, który poznał prawdę.

Pozdrawiam.m.

[AndrzejB]

Czy osoby będące w Nirwanie kontaktują się ze sobą? Na przykład czy będąc w Nirwanie widać gdy przybędzie ktoś osiągając ją?

[moi]

W niektórych szkołach buddyjskich (np. w buddyzmie tybetańskim) opisuje się oznaki najwyższego stopnia urzeczywistnienia: np. pojawia się wtedy tęczowe ciało.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dzialu

Pozdrawiam.m.