Moje przeżycia

[wybraniec_tylko_kogo]

To wydarzyło się prawie 3 lata temu. Po konsultacji z lekarzem zmniejszyłem dawkę psychotropów o połowę. Zacząłem odczuwać silną potrzebę dowiedzenia się Prawdy. Oglądałem materiały na YouTube poświęcone duchowości. Słuchałem księży, pastorów, rabinów, imamów, mnichów. Drążyłem i drążyłem. Pewnego wieczora idąc do pracy poczułem potężny wlew, prosto w serce. Czułem ogień, jakbym cały płonął. Myślę sobie - odkryłem moje przeznaczenie. Serce zwariowało, ogień i uczucie że wylewa się z niego wszystko co dobre- miłość, radość, dogłębne szczęście. Czułem się jakbym był najukochańszą istotą na Ziemi. Nie pamiętam ile wytrzymałem, mój umysł zaczął się rozpadać - zacząłem tracić pamięć, odrealniać się, skończyło się hospitalizacją. Długo zmagałem się z bezsensem mojej egzystencji, chciałem dowodów że istnieje coś poza materią. Zostałem całkowicie przekonany że istnieje źródło, źródło szczęścia, nieskończonej, bezwarunkowej miłości. Do tamtej pory nie znałem czegoś takiego jak miłość, nie w takim natężeniu. Będziesz miłował Pana Boga swego , całym swoim sercem, duszą i umysłem - myślę że pierwszy raz w życiu spełniałem to przykazanie. Czułem że mnie to przerasta, poddałem się

[amigo]

Ja czulem ogromny przyplyw religii jak uczeszczalem ddo kosciola JAHVE.Z wielkim zainteresowaniem sluchalem Pastora, czynilem dobro.Myslalem, ze tam mnie uzdrowia, odstawie leki i bede zbawiony.

[Józef80]

To wydarzyło się prawie 3 lata temu. Po konsultacji z lekarzem zmniejszyłem dawkę psychotropów o połowę. Zacząłem odczuwać silną potrzebę dowiedzenia się Prawdy. Oglądałem materiały na YouTube poświęcone duchowości. Słuchałem księży, pastorów, rabinów, imamów, mnichów. Drążyłem i drążyłem. Pewnego wieczora idąc do pracy poczułem potężny wlew, prosto w serce. Czułem ogień, jakbym cały płonął. Myślę sobie - odkryłem moje przeznaczenie. Serce zwariowało, ogień i uczucie że wylewa się z niego wszystko co dobre- miłość, radość, dogłębne szczęście. Czułem się jakbym był najukochańszą istotą na Ziemi. Nie pamiętam ile wytrzymałem, mój umysł zaczął się rozpadać - zacząłem tracić pamięć, odrealniać się, skończyło się hospitalizacją. Długo zmagałem się z bezsensem mojej egzystencji, chciałem dowodów że istnieje coś poza materią. Zostałem całkowicie przekonany że istnieje źródło, źródło szczęścia, nieskończonej, bezwarunkowej miłości. Do tamtej pory nie znałem czegoś takiego jak miłość, nie w takim natężeniu. Będziesz miłował Pana Boga swego , całym swoim sercem, duszą i umysłem - myślę że pierwszy raz w życiu spełniałem to przykazanie. Czułem że mnie to przerasta, poddałem się

Teraz odkryłem ten temat. - przeżyłem coś bardzo podobnego. Przeżyłem bowiem nagłą miłość nad miłością, która była tak ogromna, że miałem problem z oddychaniem. Będąc pod jej wpływem, nie potrafiłem formułować myśli a te wręcz topiły się jak stal w ogniu, lecz w sensie pozytywnym.

Niestety również doprowadziło mnie to do katastrofy. Zaraz po tym przeżyciu, rzuciło się na mnie stado złych bytów i doprawdziły mnie do stanu agonalnego na okres 3 dni, bo w tym czasie wybudziło mnie pogotowie, które podało mi neuroleptyk. Okazało się że siostra mnie zastała pół przytomnego na ziemi i odpowiednio zaaragowała.

[einsam]

A ja oplułem Boga w mojej wyobrażni.Nasrałem na Niego w kiblu.i podeptałem w pokoju.Ale i tak mnie On kocha i wybacza wszystko.Przez to jestem dobry dla bezdomnych i opuszczonych których spotykam na ulicy podmiejskiej miejscowości.

[Amannn]

To wydarzyło się prawie 3 lata temu. Po konsultacji z lekarzem zmniejszyłem dawkę psychotropów o połowę. Zacząłem odczuwać silną potrzebę dowiedzenia się Prawdy. Oglądałem materiały na YouTube poświęcone duchowości. Słuchałem księży, pastorów, rabinów, imamów, mnichów. Drążyłem i drążyłem. Pewnego wieczora idąc do pracy poczułem potężny wlew, prosto w serce. Czułem ogień, jakbym cały płonął. Myślę sobie - odkryłem moje przeznaczenie. Serce zwariowało, ogień i uczucie że wylewa się z niego wszystko co dobre- miłość, radość, dogłębne szczęście. Czułem się jakbym był najukochańszą istotą na Ziemi. Nie pamiętam ile wytrzymałem, mój umysł zaczął się rozpadać - zacząłem tracić pamięć, odrealniać się, skończyło się hospitalizacją. Długo zmagałem się z bezsensem mojej egzystencji, chciałem dowodów że istnieje coś poza materią. Zostałem całkowicie przekonany że istnieje źródło, źródło szczęścia, nieskończonej, bezwarunkowej miłości. Do tamtej pory nie znałem czegoś takiego jak miłość, nie w takim natężeniu. Będziesz miłował Pana Boga swego , całym swoim sercem, duszą i umysłem - myślę że pierwszy raz w życiu spełniałem to przykazanie. Czułem że mnie to przerasta, poddałem się

Teraz odkryłem ten temat. - przeżyłem coś bardzo podobnego. Przeżyłem bowiem nagłą miłość nad miłością, która była tak ogromna, że miałem problem z oddychaniem. Będąc pod jej wpływem, nie potrafiłem formułować myśli a te wręcz topiły się jak stal w ogniu, lecz w sensie pozytywnym.

Niestety również doprowadziło mnie to do katastrofy. Zaraz po tym przeżyciu, rzuciło się na mnie stado złych bytów i doprawdziły mnie do stanu agonalnego na okres 3 dni, bo w tym czasie wybudziło mnie pogotowie, które podało mi neuroleptyk. Okazało się że siostra mnie zastała pół przytomnego na ziemi i odpowiednio zaaragowała.

Dostałeś psychozy i popadłeś w katatonię religia jest dla schizofrenikôw niepolecana.

[amigo]

^^
Wszystko jest dla ludzi. Można wierzyć w jaką kolwiek religię, ale bez większego wgłębienia się.

Ale też zgodzę się. Nadmierna religijność to proste droga do psychozy. - u mnie zaczynało się niewinnie ( modlitwa, chodzenie do kościoła, czytanie Biblii).
Później już wszystko poszło... - chodziłem nakręcony, że jestem zesłany przez Boga po to zeby zbawić świat. Myślałem że uzdrawiam ludzi. " Odprawiłem mszę święte w domu "
Później trafiłem do szpitala to całymi dniami modlitwa, zachęcanie pacjentów do współpracy.

[Józef80]

Dziś mnie odwiedziła schizofrenia już podczas snu. Śnił mi się anioł co zesłał ja mnie nie dar wiary i świętości. Za nic o niego nie ubiegałem - ale było jak anioł postanowił.

Obudziłem się z zwiększoną świadomością, ale z utraconą rzeczywistością. Cieszyłem się że jest niedziela i nie muszę jechać do pracy. Pomogło mi:
600 mg z rana Solian i 100 mg Ketipinor. Do południa mi przechodziło - byłem od krok od psychozy, taka świadomość specyficzna.

W południe:
200 mg Solian o do wieczora mi przeszło, czuję rzeczywistość.

[Chad]

^^
Wszystko jest dla ludzi. Można wierzyć w jaką kolwiek religię, ale bez większego wgłębienia się.

Ale też zgodzę się. Nadmierna religijność to proste droga do psychozy. - u mnie zaczynało się niewinnie ( modlitwa, chodzenie do kościoła, czytanie Biblii).
Później już wszystko poszło... - chodziłem nakręcony, że jestem zesłany przez Boga po to zeby zbawić świat. Myślałem że uzdrawiam ludzi. " Odprawiłem mszę święte w domu "
Później trafiłem do szpitala to całymi dniami modlitwa, zachęcanie pacjentów do współpracy.

niezla jazda , ja tez mialem taka psychoze , byla jednak przeplatana potepieniem .

[amigo]

Ostatnio mi się śniło, że ktoś po sypał jakiś biały proszek na kartkę a ja krzykiem wywołałem szatana.

[Rafuś]

Miałem takie same doświadczenie Miłości Bożej jak i u Was. Nie będę opisywał, bo zrobiliście to lepiej niż ja bym potrafił.
Jednak u mnie nie wywołało ono psychozy, wręcz przeciwnie zaowocowało trwałym nawróceniem, które trwa do dziś. To już prawie 30 lat. Ja pochodzę z niereligijnej rodziny, więc była to radykalna zmiana. Przez wiele lat byłem zaangażowany w działalność charyzmatycznych wspólnot, gdzie pełniłem odpowiedzialne funkcje. Potem musiałem się wycofać ze względu na poważne problemy zdrowotne (somatyczne).

Moja diagnoza to schizoidalne z. o. . Jednak kryzysy psychotyczne też nie są mi obce. Miałem 5 takich solidnych psychoz i wiele innych objawów, które występują również w schizofrenii.

Wiem także, że osoby chore na schizofrenię nie powinny angażować się w głębsze przeżycia religijne. Uczono mnie tego na szkoleniach. Ja zresztą z dużą przykrością musiałem odmawiać takim osobom uczestnictwa w pewnych aktywnościach wspólnotowych np. kursach prorokowania i innych tego typu, bo by im to zaszkodziło. A bardzo się do tego garnęli.

Ale do rzeczy. Chce powiedzieć, że diagnozy psychiatryczne to mają swój głęboki sens. To samo doświadczenie, a zupełnie odmienne reakcje w zależności od diagnozy.