Rozmowa

[kubaz]

- Dzień dobry Panu.
- Dzień dobry Pani. Przepraszam, ale to ja powinienem zacząć tę rozmowę.
- Dobrze. Proszę.
- Dzień dobry Pani.
- Dzień dobry Panu.
- Jak ma Pani na imię?
- Mam na imię Łucja. A Pan?
- Krzysiek.
- Miło mi pana poznać, Panie Krzysztofie.
- Krzyśku!
- Przepraszam, Panie Krzyśku. Kim Pan jest?
- Jestem tłumaczem.
- A jakiego języka?
- Tłumaczę język aniołów na język ludzi.
- A czy tłumaczy Pan też język ludzi na język aniołów?
- Tak. Wychowałem się w języku aniołów.
- A czy tłumaczy Pan język anielic?
- Nie.
- A czy język anielic jest trudny?
- Nie wiem.
- A czy byłby Pan w stanie tłumaczyć język anielic na język aniołów?
- A czy Pani byłaby w stanie tłumaczyć język aniołów na język anielic?
- Nie wiem.
- Zapraszam Panią na herbatę.
- Dziękuję.
- Tam, za rogiem jest herbaciarnia, w której często…
- Wiem.

[boris]

Mam kolegę Krzysia. Kiedyś spotkałem go na ulicy i mi powiedział, że jest Archaniołem Gabrielem, niestety narzekał na zwichnięcie lewego skrzydła . Dawno już go nie widziałem, ale mam nadzieję, że doszedł do siebie i oba skrzydła ma sprawne .

[ocean]

...

[boris]

"Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość."

św. Paweł - Hymn do miłości

Miłość wydaje się zakładać separację na mnie i to co kocham Trudna sytuacja Nie wiem co ten św Paweł się czepia bycia niczym. "Poznacie prawdę i prawda was wyzwoli". Jak słusznie zauważa Mistrz Eckhart poznanie stoi wyżej od miłości.

[ocean]

...

[boris]

Nie wiem czy wiesz, taka ciekawostka, CIA obrała sobie to motto za przewodnie: Poznajcie prawdę a prawda was wyzwoli. W kontekście ostatnich doniesień o torturach na więźniach wykonywanych przez CIA w tajnych wiezieniach w Polsce, można powiedzieć że każdy może cytować biblię do swoich celów. Jeden zawodowy morderca z 'Pulp Fiction' Tarantino miał formułkę z biblii z Ezechiela, i cytował ją swoim ofiarom przed śmiercią.

No i co z tego? Nie zmienia to faktu, że z niewoli ignorancji można być wyzwolonym tylko przez poznanie prawdy. A czemu do takiego wyzwolenia rzadko dochodzi? Jednym z powodów tego jest fakt, że prawda często bywa bardzo obraźliwa

[savior]

Boris, ale czy jesteśmy w stanie poznać całość prawdy? myslę, że możemy się do niej zbliżyć, ale czy osiągnąć całkowicie, to raczej nie, chyba, że chodzi o jakąś partykularną prawdę

[boris]

Skoro prawda jest a jej nie dostrzegamy - to nasza wina, wina ignorancji. Wraz z usunięciem ignorancji od razu pojawia się prawda. Tak jak słońce świci cały czas a jest niewidoczne tylko z uwagi na chmury, wszystko co konieczne to rozwianie chmur

Boris, ale czy jesteśmy w stanie poznać całość prawdy? myslę, że możemy się do niej zbliżyć, ale czy osiągnąć całkowicie, to raczej nie, chyba, że chodzi o jakąś partykularną prawdę

Poznanie tego co nie ma początku ani końca nie można nazwać partykularną prawdą

[savior]

A więc ufasz sile rozumu? jest taka stronka www.racjonalista.pl

[boris]

Coś Ci się pomyliło przyjacielu Rozum i logiczne myślenie są z pewnością potrzebne ale sama egzystencja ludzka wychodzi poza rozum i logikę, nie mówiąc już nic o Nieskończoności, podczas gdy rozum może objąć tylko to co ograniczone.

Nie ma nic tak irracjonalnego jak bezkrytyczna wiara w racjonalizm

Obecny stan naukowego myślenia (które to myślenie ogłasza się być racjonalnym par excellence) pokazuje ewidentnie, że racjonalizm może być utrzymany tylko kosztem wprowadzenia w swe przesłanki w najwyższym stopniu nadzwyczajnych absurdów. W uprzednim liście mówiłem o założeniu Eddingtona, że dokładnie tak wiele rzeczy istnieje jak nie istnieje, i że jest to norma dla fizyki kwantowej. Teraz znajduję, że mam pod ręką gotowy inny przykład; “Częściowo nie-istniejącą rzecz”. Dirac mówi : “Ważne rzeczy w świecie pojawiają się jako niezmienne (czy bardziej generalnie prawie niezmienne) w czasie transformacji”. Rzecz jako niezmienna jest całkiem w porządku – to jest Prawo Identyczności - A jest A. Ale prawie niezmienna to tylko quasi-identyczność A jest prawie A, “prawie niezmienna” to “prawie rzecz”. Tylko o rzeczach można powiedzieć, że istnieją (być rzeczą to być wyobrażalną co równa się być zdolną do istnienia).

[Parmenides (cytowany przez Russela w 'Mistycyzmie i Logice”):- To musi być co może być pomyślane i jest niemożliwe dla tego co jest niczym (nie jest rzeczą) by być - jest to sklasyfikowane przez Russela jako “mistyczne” czym z pewnością to nie jest (choć Paramides mógł błędnie zrozumieć samego siebie w konkluzjach, które wyciągnął z tej zasady). Punkt jest taki, że istnienie wyobrażeń i generalnie wyobraźnia nie ma miejsca w filozofii Russela jako logika. Jest to zatem “mistyczne” lub w najlepszym razie “psychologiczne”. (Psychologia jest użytecznym śmietniskiem dla rzeczy, z których racjonalizm nie ma pożytku, ale które są zbyt dobrze ustanowione by być przesądem). W konsekwencji możemy mówić tylko o “prawie rzeczy”, co jest tym samym jakby powiedzieć, że jest to częściowo nie istniejąca rzecz. Zauważ, że Dirac jest profesorem matematyki w Cambridge!]

Z listu Nanaviry Thera

[savior]

Ok Boris, tylko zapytałem wcale nie twierdząc że przyjmujesz ortodoksyjny racjonalizm. masz sporo racji, myślę, że racjonalizm i irracjonalizm powinny isć ze sobą w parze. Oczywiście założenia jednego i drugiego są sprzeczne, jednak sztuką jest połączyć w synkretyzm coś czasem skrajnie przeciwnego, wtedy ma sie pełniejszy obraz.
A stronkę podałem tylko jako jedno w wielu źródeł inspiracji.
pozdrawiam

[boris]

myślę, że racjonalizm i irracjonalizm powinny isć ze sobą w parze.

Wpierw by trzeba dokładnie zdefiniować pojęcie irracjinalizmu. Czy na przykład techniki medytacyjne w których znika myślenie a tym samym przestają być podporządkowane logice, koniecznie muszą być określone jako irracjonalne?

Dziękuję za pozdrowienia i linka ale akurat jeżeli chodzi o mnie racjonalista.pl to jest ostatnia strona gdzie szukałbym dla siebie jakiejś inspiracji

[savior]

A jakie są Twoje źródła inspiracji?

[boris]

Sporo ich, wymienię choćby Kazanie na Górze

[savior]

Hmmm, masz na myśli Nowy Testament? całkiem rozsadny w porównaniu ze Starym, gdzie człowiek jest tylko igraszką w rękach absurdalnego Boga, podobnie jak w mitologii greckiej. Jednak pewne założenia są utopijne, choć warto do tego dążyć.