Polecam nowennę za dusze czyśćcowe

[Pamal]

Można wszystko ofiarować w intencji
http://www.cocgdansk.pl/index.php/modli ... -czysccowe

[Niemamnie]

Nie ten dział, żadna to filozofia.

[cezary123]

One cierpią, ale chyba z tego powodu, co się teraz na świecie dzieje. I na to niewiele modlitwa pomoże.
Za swoje drobne jednostkowe sprawy już dawno dostali przedawnienie, i rozwiały się przykre wspomnienia.
Muszą patrzeć na dalszy rozwój tej marnej planety.

[Pamal]

Wpisałam to w dziale religia chyba te działy są połączone.

[cezary123]

Filozofia jak najbardziej. Sokrates i Platon.
Dusza to pojęcie z tamtych czasów. Etyka cnót Sokratesa: męstwo, roztropność, sprawiedliwość..
Platon widział cnoty duszy jako warunek zdrowia ciała. Mądrość, męstwo, umiarkowanie, to trzy cnoty odpowiadające trzem częściom duszy. Spajała je sprawiedliwość.
Może to stąd pomysł, że niektóre dusze chorują, są niedoskonałe i zostaje im to po opuszczeniu ciał.
Świat światem, ale jednostkowymi losami i przeżyciami człowieka też trzeba się zainteresować.
Ja widziałbym zmarłych jako czyste świadomości, ponad marnościami dawnego ssaczego organizmu, mogące swobodnie i bez ograniczeń widzieć szerokopasmowo dalszy rozwój całej rzeczywistości Kosmosu, a tu okazuje się, że być może ciągle odbija im się po tym, jak za życia kradli czy cudzołożyli.
No cóż widocznie czystym nieskażonym rozumem, bez wstydu i przykrych wspomnień może być tylko jakiś wszechświatowy komputerek.
Ludzi zawsze coś będzie bolało albo uwierało z przeszłości. A świat pędzi dalej.

[cezary123]

Ale jak spłacą karę Bogu, to może wyjdą z tego.
Święta Gertruda najlepiej - wszystkie umartwienia i potencjalne domyślne kary cierpienia ofiarowała za zmarłych w czyśccu i nie zostało jej nic na własne pośmiertne długi wobec Bozi.
No to Jezus łaskawie jej darował karę czyśccową za taką szlachetność i po śmierci poszła od razu do nieba z uśmiechem na ustach.
No pięknie.
Świętych Obcowanie, Refinansowanie normalnie wzajemne długów. I to umartwianiem się.

To tu na świecie wrze i gotuje się ogień zła, i tu trzeba sprawiedliwości a nie później męczyć biednych zmarłych. Tu jest oddalenie od Boga i tu dzieje się nieodwracalne, kiedy biedni zmarli dawno już śpią.
Nic nie pomoże późniejsze

[cezary123]

...męczenie nas.
Kolejne pokolenie bezkarnie znowu się rozbestwi.
Może jakieś skuteczne obcowanie i zadośćuczynienie za pokolenie, które będzie przy istnieniu w teraźniejszości po nas? Żeby nie stało się tyle zła ile może się stać, kiedy oni zaczną istnieć?
Cierpieniem chyba tego się nie nadpłaci, może dobrym wychowaniem kolejnego pokolenia, ale to też wątpliwe

[cezary123]

Gdyby cierpieniem dało się spłacić braki jednostek wobec Stwórcy, to ewolucja już sto razy spłaciła wszelkie kary istot żywych.
Szczególnie pożerani roślinożercy.

[cezary123]

Pamal nie bierz moich tekstów pod uwagę, to moje prywatne poglądy

[Pamal]

Ja jestem prostą kobietą Cezary. Cieszę się po prostu, że mam za kogo ofiarować moje trudy - za dusze czyśćcowe.

[cezary123]

Żeby było tak dobrze.
Ale można sobie tak wyobrażać.
Ostatnio umarła pewna dobra znajoma pielęgniarka, która mnie leczyła w dzieciństwie. Włączyłem nasłuch metafizyczny i myślę sobie: "Teraz pewnie ma dostęp do samego Absolutu i wie więcej na temat sensu wszystkiego. Ciekawe czy pomoże pozostającym przy życiu albo wstawi się za znajomymi do Bozi. Przypadek chciał, że natrafiłem ostatnio na pewną okazję w życiu, powiązana z niespełnionymi marzeniami z dzieciństwa.I to akurat powiązaną tematycznie z siostrą owej zmarłej, która z kolei była powiązana tematycznie z moimi marzeniami i przerwanym sukcesem kiedyś. Teraz nagle otworzyła się pewna możliwość dla mnie
Pomyślałem sobie: " O, pani pielęgniarka działa"


Zginęła córka nauczyciela, którego lubiłem, tak strasznie mu współczułem, że kiedy sam wylazłem zagapiony w telefon na jezdnię, i odruchowo cofnąłem nie wiedzieć czemu, to już potem uśmiechnąłem się do duszy tej dziewczyny, bo może ona, jako specjalistka od takich śmierci, błyskawicznie zrozumiała sytuację i z sympatii mi coś z góry dała do zrozumienia.

Ale to wszystko bajka.

Przyjemniej i żywym i zmarłym, dopóki żyli tak sobie wyobrażać swoje dobre wpływy na bliźnich.
Oczywiście nie da się w to ślepi wierzyć, bo nagle równie przypadkowo wszystko zostanie zdmuchnięte, wyparte przez bezmyślnr siły przyrody i po co świętych winić.
Nawet w kwestii dziedzictwa realnego, przynoszącego pożytek potomkom, nie zawsze idzie gładko i bez przypadkowych błędów i strat...

[cezary123]

https://www.lublin112.pl/potracenie-pie ... dku-wideo/

Jedno biedactwo w zaświatach nic nie może, a drugie tu.
I to jeszcze pędzi do przodu, żeby ścigać się z samochodem, zamiast się zatrzymać.
I gapi się w ekran.

Dusza czyśccowa mogła by lekko ją usadzić.

[cezary123]

A dusza świętej w niebie cieszy się, kiedy ktoś powtarza jej dobre uczynki teraz.
Tylko co z tego?
Nie interweniuje nikt obserwujący dalszy ciąg życia w Kosmosie w takich sytuacjach: ani dusza czyśccowa z bólu, nadziei i współczucia, ani dusza piekielna ze strachu, ani dusza niebiańska z chęci pomocy a nie osiadania na laurach ani nawet wierny
pies, ze swojego raju, który wcześniej w życiu planetarnym bronił instynktownie swoją panią a o jego poświęceniu pisano legendy. (Że na przykład sam wyciągał niemowlaki z płonącego domu).
Można sobie wyobrazić, że dusze w istnieniu dalszym po doczesnym, cierpią właśnie z tego powodu, że na świecie powtarzane są błędy, zło i sytuacje, których były świadkami, kiedy miały jeszcze świadomość. A tu nadal od nowa, jak gdyby nigdy nic, to samo. Tak jakby nie liczyło się to, co świadomości wypracowały i zrozumiały, zanim się rozpadły. Teraz znowu nic nie można zrobić i nikt tego nie zarejestrował, żeby ulepszyć prowadzenie i rozwój Wszechświata. Żaden absolutny wszechświatowy komputerek.
Nic nie pomoże przemijające jednostkowe dobro, jeżeli Absolut nie zrobi coś z całością świata, czasu i przestrzeni. A wszystko wskazuje, że są dziwne i nierozumne przerwy w jego ciągłości i spójności a może nie tylko.

[Bright Angel]

Tylko chodzi o to, że czyściec najpewniej w ogóle nie istnieje. W całym Piśmie Świętym nie pada ani raz słowo czyściec. Najpewniej istnieją tylko Niebo i piekło. Idea czyśćca powstała dopiero w średniowieczu. Prawdopodobnie jest to doktryna szatana, aby wciągnąć ludzi w grzechy. Bo idea czyśćca mówi: Możesz trochę grzeszyć, nie pójdziesz do piekła, tylko do czyśćca i potem do Nieba.

[cezary123]

Prawdopodobnie nie trzeba grzeszyć, nawet jeżeli istnienie rwie się i przepada na zawsze w niewiadomy sposób. Idea życia pozadoczesnego i dalszego wpływu nas na rzeczywistość albo rzeczywistości na nas pozostaje tak jakby ponad tym i nieważne jakie są realne ograniczenia, ważne, że to idealne wyzwanie rzucone istnieniu.
Ciekawi mnie tylko w jaki sposób "nie istniejemy" wiecznie po swojej śmierci. Na czym to technicznie polega, to urwanie się kontaktu z rzeczywistością i proces nieświadomości i zabronionego dostępu już ciągle do tego co było i może być.
Oczywiście tak samo interesująca jest tajemnica odwrotności tego zjawiska czyli zajarzenia się jedynej świadomości ni stąd ni zowąd w tłumie jakichś systemów materialnych, w którymś pokoleniu, w którymś z nas. Przecież to wszystko Natura.
A może to wszystko jeszcze inaczej wygląda i nie ma ani zabronionego zaistnienia ani jedynego wyjątkowego istnienia a rzeczywistość ciągle reaguje z wszystkimi tak, że mają jej różną świadomość jako cechę niezbywalną.

[cezary123]

Stąd oczekiwanie na ciała zmartwychwstanie, bo sama dusza nie istnieje w pełni jako człowiek.
Najbardziej prymitywnym wytłumaczeniem zjawiska zabronionego istnienia jest wieczny już brak tego niepowtarzalnego organizmu, który miał ową świadomość. Ale czy musi być taki sam i w tym samym miejscu i czasie? A jak będzie taki sam wskrzeszony a zmarły nie otworzy w nim oczu i nie dozna kontynuacji, a będzie to ktoś inny?
Ale to wszystko tylko domysły i przybliżenia tajemnicy tego co zachodzi po rozpadzie świadomości.

[cezary123]

Tylko chodzi o to, że czyściec najpewniej w ogóle nie istnieje. W całym Piśmie Świętym nie pada ani raz słowo czyściec. Najpewniej istnieją tylko Niebo i piekło. Idea czyśćca powstała dopiero w średniowieczu. Prawdopodobnie jest to doktryna szatana, aby wciągnąć ludzi w grzechy. Bo idea czyśćca mówi: Możesz trochę grzeszyć, nie pójdziesz do piekła, tylko do czyśćca i potem do Nieba.

Niekoniecznie. Czyściec nie odpuszcza grzechów. Ktoś musi być już zbawiony w momencie śmierci, a tylko wloką się za nim konsekwencje jego czynów i braki w miłowaniu Boga.
Na przykład ktoś ukradł coś, a zaraz zginął w wypadku. Na łożu śmierci wyznał grzechy, oddał wszystko z nawiązką i zostało mu odpuszczone.
Pech jednak chciał, że osoba okradzona z nerwów i żalu rozchorowała się przewlekle, na przykład na chorobę psychiczną i wpadła w długotrwałą depresję, których to zdarzeń nigdy by się nie spodziewała i inaczej jej los by się potoczył. Jak jej wynagrodzi, skoro nie będzie już działał w istnieniu równolegle?
Stwórca refinansuje karę i stara się doprowadzić do zadośćuczynienia, na przykład dając jej rentę inwalidzką, ale sprawca musi mu to odrobić wiarą, miłością, nadzieja w zaświatach.
Przykro, nieprzykro, ale trzeba i chce.
No to wierni pozostający przy życiu modlą się za jego duszę i ofiarują wszystko życzliwie, żeby biedak mógł jak najszybciej cieszyć się dobrem i uwolnieniem od cierpienia wlasnego i ofiary jego zła.


Doktryna powstała, żeby można było sprzedawać odpusty, czyli darowanie kary. Winy i grzechy zostały odpuszczone, ale delikwent musi wszystko odrobić i jeszcze z pełną świadomością tego, co było źle. I z chęcią, w przeciwieństwie do dusz piekielnych.
Wydaje się, że po odpuszczeniu win, niektórzy nie zasługują na jeszcze jakieś upokorzenia, skoro tak wszystko sami rozumieja i dążą, więc Kościół Katolicki wymyślił sposób zarobienia kasy na ich przyjaciołach pozostających przy życiu w następnych pokoleniach.
"Jak dukat do sakiewki wskoczy, to w tym samym momencie dusza z czyścca wyskoczy".


Żeby to naprawdę działało, ludzie....
To mu tu powinniśmy jak najskrupulatniej dbać o dobro wspólne i nikogo nie krzywdzić, bo potem Przyroda nie pozwoli nam niczego naprawić i nie będzie nawet rozumiała dlaczego nam na tym zależy, skoro nie istniejemy, a co było a nie jest nie pisze się w rejestr.
Ale jednak coś uwiera.

[cezary123]

Śniła mi się taka dusza czyśćcowa ostatnio. W życiu biologicznym była kobietą niepełnosprawną fizycznie, to znaczy kaleką sparaliżowaną jeżdzącą na wózku. Po pewnym czasie okazuje się dlaczego, a mianowicie przez wypadek, który spowodowała kiedyś inna dusza (czyśćcowa już teraz). Pojawiłem się w najciekawszym momencie, bo oto biedna kobiecina skurczona jak czworonóg unieruchomiona do tej pory, nagle uwalnia się z tej swojej skorupy i rośnie wzwyż, prostując się, stając na nogi i odzyskując doskonałą sprawność. Kątem oka dostrzegam w oddali innego człowieka, który oddycha z ulgą i tak jakby promienieje szczęściem z niewiadomego powodu. Nasze spojrzenia krzyżują się i on lekko wskazuje mi wzrokiem ową damę, teraz poruszającą się lekko i dostojnie. Zaczynam rozumieć, ale co to? Ona zawraca momentalnie i rzuca się na tamtego człowieka, gryzie go i kopie. Wołam: "Stój!"
Niestety za późno. Kobieta nagle zaczyna utykać i plączą jej się nogi.
Podbiegam i chwytam ją za rękę, ona słania się na nogach, podaję jej kule inwalidzkie i z wysiłkiem odchodzimy na bok.
Pytam:
- Możesz chodzić?
- Tak, na szczęście. Co się dzieje? To on wtedy spowodował moje kalectwo!

Kobieta bada stan swojej sprawności, dobrze, że wycofywanie się z powrotem zatrzymało się na tym poziomie, przynajmniej chodzi, lekko utykając, opierając się na kulach.
Zaczynam rozumieć wszystko. Tamta dusza owego człowieka, przez którego ona miała kalekie życie złożyła dar, dzięki któremu ona wyzwoliła się z niepełnosprawności i sprawca w czyśccowym cierpieniu wyczekiwał momentu dobra.
Dla niego moment spotkania był niesamowicie ważnym, wyczekiwanym szczęściem, spoglądał już na wszystko z wyższej perspektywy, z innej osobowości.
Ogarnia nas wszystkich niesamowite wrażenie, jak gdyby cała rzeczywistośc w tym momencie stwierdziła: "Odzyskasz szczęście tylko wtedy, jeżeli nie będziesz się mściła!".

No tak, Bułhakow czy Mitch Albom to może nie jest, ale wystarczy zrozumieć zasadę: dusza odzyska wszystko na razie tylko do tego poziomu, do jakiego ma sama doskonałość bezgrzeszną. Jak nie, to czyścić się dalej.
Tylko za życia, bo zaświatów nie ma. Jest ewolucja Kosmosu.

[cezary123]

Zginęła córka nauczyciela, którego lubiłem, tak strasznie mu współczułem, że kiedy sam wylazłem zagapiony w telefon na jezdnię, i odruchowo cofnąłem nie wiedzieć czemu, to już potem uśmiechnąłem się do duszy tej dziewczyny, bo może ona, jako specjalistka od takich śmierci, błyskawicznie zrozumiała sytuację i z sympatii mi coś z góry dała do zrozumienia.

Ale to wszystko bajka.

Bajka, nie bajka, ale pamiętam jak kiedyś przyniósł na rękach swoje dziecko do szkoły i tacy szczęśliwi byli.
Było to pod koniec 8 klasy chyba. Taki na luzie nauczyciel, fajny.
Czy to ona teraz zginęła?

[Słonecznik1]

po krótkiej pracy na budowie stwierdzam że piekło istnieje i tu na ziemi .