unreal pisze: ↑czw kwie 25, 2019 3:04 pm
Jezus swoje nauki kierował do Żydów.
Ale Adam i Ewa nie byli Żydami a już mieli monoteistycznego Stwórcę. Nawet Noe jeszcze nie miał tej narodowości.
Izraelici zaczynają się od Jakuba wnuka Abrahama a Żydzi od Judy syna Jakuba.
Prawdopodobnie Paweł z Tarsu w liście do Hebrajczyków starał się bardzo zgrabnie powrócić do początków ludzkości i wyjaśnić wszystko ab ovo. W pewnym momencie zastosował ciekawy trik, zniewalając odbiorców do uwierzenia, że każdy z nich, niezależnie od pokolenia i narodowości jest na tyle ważny, iż Stwórca postanowił, że świat nie może dalej istnieć bez nich.
(1): Bóg, który niegdyś przemawiał do ojców wielokrotnie i w różny sposób przez proroków, (2): w tych czasach ostatecznych przemówił do nas przez Syna. Jego ustanowił spadkobiercą wszystkich dóbr, przez Niego też uczynił wszystko, co jest stworzone. [Biblia Poznańska, Hbr 1]
(1): Wiara jest mocnym przekonaniem, że istnieje to, czego się spodziewamy, jest świadectwem o wydarzeniach, których nie widzimy. (2): Ona wystawia świadectwo naszym przodkom. (3): Przez wiarę poznajemy, że światy zostały stworzone słowem Boga, że to, co jest dostrzegalne, powstało z niewidzialnego. (4): Dzięki wierze Abel złożył Bogu lepszą ofiarę niż Kain, która mu wystawia świadectwo, że jest doskonały, Bóg bowiem zaświadczył o jego darach; dzięki niej też, chociaż umarł, jeszcze przemawia. (5): Dzięki wierze Henoch był przeniesiony (z tego świata), aby nie umarł, a 'nie został znaleziony; ponieważ przeniósł go Bóg'. Oto przed przeniesieniem otrzymał świadectwo, że 'bardzo podobał się Bogu'. (6): Bez wiary więc nie można podobać się Bogu, bowiem kto zbliża się do Boga, musi wierzyć, że On istnieje i że wynagradza tych, którzy Go szukają. (7): Dzięki wierze Noe ostrzeżony przed tym, czego jeszcze nie było widać, pełen czci, przygotował arkę dla ratowania swej rodziny. Dzięki wierze wydał wyrok na świat i dostąpił sprawiedliwości opartej na wierze. (8): Dzięki wierze Abraham, gdy został wezwany, posłusznie poszedł na miejsce, które miał otrzymać jako dziedzictwo, a wyszedł nie wiedząc nawet, dokąd ma iść. (9): Dzięki wierze zawędrował do Ziemi Obiecanej jako obcej, zamieszkując w namiotach wraz z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. (10): Oczekiwał bowiem miasta o stałych fundamentach, które Bóg miał zaplanować i zbudować. (11): Dzięki wierze nawet i (bezpłodna) Sara mimo podeszłego wieku mogła począć syna, ponieważ zaufała Temu, który dał obietnicę. (12): Dlatego z jednego i to niemal obumarłego człowieka powstało liczne potomstwo: 'Jak gwiazdy na niebie i jak nie przeliczony piasek na brzegu morskim'. (13): Zachowując wiarę poumierali oni wszyscy, nie osiągnąwszy obiecanych dóbr, lecz z daleka je oglądali i pozdrawiali, a przyznawali, że są na tej ziemi cudzoziemcami i wędrowcami. (14): Tak mówiąc okazywali, że szukają ojczyzny. (15): A jeśliby myśleli o tej, z której wyszli, mieli przecież czas powrócić. (16): Zdążają zatem do lepszej, mianowicie do niebieskiej. Dlatego Bóg pozwala się nazywać ich Bogiem, bo przecież przygotował im miasto. (17): Dzięki wierze Abraham poddany próbie złożył w ofierze Izaaka; ten, który z wiarą przyjął obietnicę, składał w ofierze jedynego syna. (18): Ten, któremu powiedziano: 'W Izaaku będziesz miał potomstwo', (19): był przekonany, że Bóg potrafi wskrzesić nawet umarłego, dlatego otrzymał Izaaka także po to, aby stał się on wyobrażeniem Chrystusa. (20): Dzięki wierze w to, co miał się stać, Izaak dał błogosławieństwo Jakubowi i Ezawowi. (21): Dzięki wierze umierający Jakub pobłogosławił obydwóch synów Józefa i 'schylił się nad wierzchołkiem swej laski'. (22): Dzięki wierze Józef u kresu życia przypomniał sobie o wyjściu Izraelitów i wydał polecenie co do (przeniesienia) swych kości. (23): Dzięki wierze rodzice ukrywali Mojżesza przez trzy miesiące po jego urodzeniu, ponieważ widzieli, że chłopiec był urodziwy, a nie ulękli się rozporządzenia królewskiego. (24): Dzięki wierze Mojżesz, gdy dorósł, nie chciał uchodzić za syna córki faraona. (25): Wolał raczej cierpieć z ludem Bożym, aniżeli korzystać z przemijających owoców grzechu. (26): Znoszenie zelżywości dla Pomazańca (Izraela) uważał za większe bogactwo niż wszystkie skarby Egiptu, bo myślał o czekającej go nagrodzie. (27): Dzięki wierze opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; okazał taką wytrwałość, jakby widział Niewidzialnego. (28): Dzięki wierze urządził paschę i pomazanie krwią, aby niszczyciel nie tknął ich pierworodnych. (29): Dzięki wierze przeszli Morze Czerwone jak po suchej ziemi, próbujących tego samego Egipcjan pochłonęły fale. (30): Dzięki wierze (oblegających) upadły mury Jerycha, okrążane siedem dni. (31): Dzięki wierze nierządna Rahab nie zginęła razem ze stawiającymi opór, bo życzliwie przyjęła wywiadowców. (32): Cóż bym jeszcze powiedział? Zabrakłoby mi czasu, gdybym miał opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem czy Dawidzie i Samuelu oraz prorokach. (33): Oni dzięki swej wierze zwalczyli królestwa, szerzyli sprawiedliwość, dostąpili skutków obietnic, zamknęli paszczę lwów, (34): zwyciężyli się ognia, uniknęli ostrza miecza, podnieśli się z choroby, okazali waleczność w boju, rozbili szyki wrogów, (35): kobiety otrzymały swoich zmarłych przywróconych życiu. Inni natomiast, nie przyjąwszy ofiarowanej im wolności, byli łamani kołem, aby osiągnąć większe dobro - zmartwychwstanie. (36): Jeszcze inni zaznali szyderstw i chłosty a także kajdan i więzienia, (37): byli kamienowani, przecinani piłą, ginęli od miecza, okryci skórami owiec i kozłów tułali się, cierpieli niedostatek, udrękę i poniewierkę. (38): Świat nie był ich wart! Błąkali się po pustkowiach, po górach, jaskiniach i rozpadlinach ziemi. (39): I to ci wszyscy, chociaż godni uznania dla swej wiary, nie doczekali się spełnienia obietnicy. (40):
Bóg zatroszczył się dla nas o coś lepszego, nie chciał, by oni bez nas osiągnęli doskonałość. [Biblia Poznańska, Hbr 11]
