Powrót do zdrowia :)

[wowo]

Nie czułem tego przez prawie 15 lat. To jest tak jakbym się narodził ponownie, dlatego muszę iść za ciosem.

[wowo]

Myślę że taka impreza gdzie jest głośna muzyka, dużo ludzi, gdzie zawiera się znajomości, słyszy się rozmowy, gdzie cały czas coś się dzieje, jest dla osoby chorej na f20 ekstremalnym testem na stan zdrowia. Do kina, teatru, do kawiarni,pubu itd. to nie problem, bo nawet jak się gorzej czułem to chodziłem, ale disco party dla mnie to jest kolejny krok ku temu żeby powiedzieć że jestem jak zdrowy człowiek, bo przecież o to chodzi żeby wygrać z chorobą i zepchnąć ją w niebyt.

[wowo]

Teraz tak sobie pomyślałam że jednak ja muszę prowadzić większe życie towarzyskie, to jest dobre, rozwinę przy tym skrzydła i nastąpi etap zjednoczenia ze zdrowymi ludźmi. Tak jak napisałem wyżej, 15 lat całkowitego zastoju i minimalne życie towarzyskie. Koniecznie muszę to zmienić bo zamykając się w czterech ścianach nic dobrego nie robię. Życie aż prosi, idź, zobacz, przecież masz pieniądze, zacznij żyć. Uważam że dzięki temu zyskam jeszcze więcej na zdrowiu, pojawią się uczucia, jakieś doznania, coś nowego otworzy się przede mną. Czuję to i ja to wiem ze wpłynie to bardzo pozytywnie na moje zdrowie.

[hvp2]

Wg mnie źródłem uczuć są przede wszystkim inni ludzie!!!
Potem długo nic.

[Walet Pikowy]

Integracja z ludzmi zdrowymi nie jest łatwa.Najlepiej jak ma się wspólny cel szkola,pasja,wtedy można się zjednoczyć,bo każdy jest na równi i ta różnica między zdrowym i chorym się wyrównuje.Imprezy to są bardziej takie przechwałki,alkohol w dużych ilościach,czasem narkotyki.Tam ma być lekko i przyjemnie,nie ma miejsca na choroby,cierpienia i współczucie.

[wowo]

Oczywiście to jest jasne że z alkoholem muszę ostrożnie, dragów nie biorę. Tu chodzi o to żeby wyjść do ludzi i zacząć żyć jak zdrowy człowiek. Wiadomo że schizofrenia izoluje i to muszę zmienić, zresztą jak zacznę się trochę więcej ruszać na parkiecie to i fizycznie będę sprawniejszy. Na co dzień mam znajomych zdrowych ludzi i widzę jak oni żyją i się bawią, co weekend gdzieś wychodzą i to jest naprawdę ok.

[Walet Pikowy]

Taak chodziłem na imprezy chory,nie każdy chce się izolować w domu czy musi.A życie mija przez palce i żałujemy,że nic dobrego w nim nie było tylko leki,szpitale i choroba.Chory też może się bawić.Trzeba pewne nawyki zmienić wygodniej w domu przed kompem,bo to żaden wysiłek życiowy.To uzależnia,rozleniwia i powoduje taki zastój życiowe,że im dalej brniesz w to tym gorzej i trudniej to zmienić.Robi się człowiek zgorzkniały,smutny i rozżalony,rozczarowany,zakompleksiony i zaszczuty w swoim domu.To problem wielu chorych na schizofrenie zamyka się ich w domach by mieć od nich spokój,to oni tak myślą i godzą się na to.Kto ma większe możliwości,same też nie nie stworzyły to zyje inaczej taka prawda.

[Digital]

Myślę, że jeśli to faktycznie daje dobre samopoczucie to czemu nie. Jeden jest zadowolony będąc w domu, drugi cieszy się z party. Każdy jest wolny i ma prawo wyboru.

[wowo]

Trzeba zaznaczyć że każdy jest inny i możemy bardzo różnić się tym co będzie dla nas wyzwaniem. Dlatego co jest dobre dla mnie to nie musi być dobre dla ciebie.

[Digital]

Dokładnie! Jeden szuka wyzwań inny potrzebuje spokoju by dobrze się czuć.

[wowo]

Był czas że szukałem ciszy, spokoju bo tylko wtedy dobrze się czułem. Było tak że telewizor włączony mnie drażnił, głośna rozmowa, jakikolwiek hałas. Przechodziłem to i wiem co to znaczy, ale do tego nie chcę wracać.

[Digital]

Ja tak miałem od zawsze. Po prostu jestem całkowicie aspołeczny i wycofany, nie przeszkadza mi to jednak w żaden sposób i nie zamierzam siebie gwałcić.

[wowo]

Chcę być zdrowy i korzystać z życia na równi ze zdrowymi ludźmi i tak za dużo lat zabrała choroba.

[Digital]

Nie sądzę by imprezy i picie alkoholu były wyznacznikiem zdrowia psychicznego. Masa chorych ludzi lubi się patolić, tak samo jak miliony zdrowych przekładają siedzenie w domu przed tv nad wychodzenie gdziekolwiek.

[hvp2]

Dla mnie jednym z wyznaczników zdrowia psychicznego jest zdolnosc do nowoczesnego tańca. Dla mnie niestety taniec to sprawa nieosiágalna, czysta abstrakcja.

[wowo]

Właśnie tak jak pisałem, dla każdego będzie to co innego.

[Catastrophique]

Dla mnie jednym z wyznaczników zdrowia psychicznego jest zdolnosc do nowoczesnego tańca. Dla mnie niestety taniec to sprawa nieosiágalna, czysta abstrakcja.

Sam sobie tworzysz ta bariere. Jesli taniec to Twoja pasja, chcialbys sprobowac, ja bym sie nawet nie zastanawial i nie patrzylbym na chorobe badz wiek.

[wowo]

Czasami jest tak że człowiek o czymś marzy ale psychicznie temu nie podoła, to jest najgorsze. W tym zawiera się właśnie choroba psychiczna.

[hvp2]

Taniec nie jest moją pasją, ale przedmiotem podziwu/zdziwienia/zachwytu/tęsknoty.

Ludzie od siebie znacznie bardziej różnią się psychicznie niż fizycznie, a Ty po raz kolejny o tym zapomniałeś.

[Catastrophique]

Taniec nie jest moją pasją, ale przedmiotem podziwu/zdziwienia/zachwytu/tęsknoty.

Ludzie od siebie znacznie bardziej różnią się psychicznie niż fizycznie, a Ty po raz kolejny o tym zapomniałeś.

Nie zapomnialem. Takie roznice nie maja znaczenia jesli naprawde chcesz cos robic. A jesli szukasz wymowek, wszystko ma wtedy znaczenie, aby czegos nie robic.