Przemoc psychiczna i terror - były partner

[pawel534]

Policja może by zareagowała a może nie. Jedna użytkowniczka forum która ma swoich wyimaginowanych wrogów trafiła przez policję do szpitala bo stwierdzono że jest zagrożeniem dla innych.

[Newt]

Tak ale musisz też wiedzieć, że w tym wszystkim jest jego cierpienie emocjonalne i daje mu wyraz w sposób jaki potrafi. Raczej nie jest jego celem życiowym zniszczenie Cię, to bardziej jego wewnętrzna walka i problem. Jeśli spojrzysz na to w ten sposób, to przestaniesz brać do siebie te wyzwiska.

[DuaLipa]

Tak ale musisz też wiedzieć, że w tym wszystkim jest jego cierpienie emocjonalne i daje mu wyraz w sposób jaki potrafi. Raczej nie jest jego celem życiowym zniszczenie Cię, to bardziej jego wewnętrzna walka i problem. Jeśli spojrzysz na to w ten sposób, to przestaniesz brać do siebie te wyzwiska.

Mimo tej całej mojej krzywdy, zdaję sobie właśnie sprawę z tego, że jest tak, jak piszesz. I nawet szkoda mi go, no ale słynne powiedzenie "głową muru nie przebijesz" jest w tej sytuacji jak najbardziej zasadne.

[Unknown]

Policja może by zareagowała a może nie. Jedna użytkowniczka forum która ma swoich wyimaginowanych wrogów trafiła przez policję do szpitala bo stwierdzono że jest zagrożeniem dla innych.

Mam wrogow i psychotropy mi wbrew woli podawane im nie zaszkodza jakbys nie wiedzial, ale wkrotce wychodze i je rzuce - dla wlasnego zdrowia. Nigdy nie mialam psychoz.

[cezary123]

Nie rozumiem po co te emocje i gniew.

To nie jest z mojej strony gniew ani emocje a po prostu podejrzenie uprzedzeń. No i pokiwanie głową z politowaniem nad tym Twoim naiwnym byłym

Po pierwsze z mojej strony nie spotkało go nigdy nic złego, a jedynie nad wyraz duża wyrozumiałość dla jego postępowania. Była troska i opieka, kiedy taką rolę w związku powinien pełnić również mężczyzna przynajmniej pół na pół. Za moje postępowanie spotyka mnie z kolei niezrozumiała napaść, wrogość i nienawiść bez żadnego konkretnego powodu. Czy ja tu czegoś nie rozumiem czy jednak problem istnieje?
Dla ogólnej wiadomości, po ostatnim ataku słownym, kontakt z mojej strony jak najbardziej się urwał, tak, aby był spokój. Natomiast to on co jakiś czas odzywa się, nie mogąc pogodzić się, że to koniec i nie ma już żadnych szans na powrót. Należy zatem, nie mogąc zrobić nic innego, uprzykrzyć komuś życie, no bo co innego zostaje.

To są tylko Twoje spekulacje i patrzenie na niego z góry. Nie wiesz i nie musisz już wiedzieć dlaczego on się odzywa.

Choroba chorobą, ale są jakieś normy, którym każdy się powinien podporządkować. Z tego, co czytam, chronią mnie co najmniej 3 paragfary, ale znając polskie prawo, wszystko by ucichło, nosząc znamiona niskiej szkodliwości czynu.

Chyba potrzebowałam, aby ktoś to mi napisał bądź powiedział.

A z tego wynika, że że potrzebowałaś po pierwsze potwierdzenia przez innych faktu, że w miłości masz prawo odejść bez słowa jak coś nie gra, nawet jak druga strona tego nie chce, a po drugie takiego specyficznego ukorzenia się chorych psychicznie i potwierdzenia Twoich praw przez przedstawicieli ich gatunku. Z tym pierwszym masz rację ale z drugim to sprawa dyskusyjna i śliska. Nie pytam czy sama nigdy nie chorowałaś psychicznie.

Może lepiej jednak zrób mu tę sprawę u zdrowych przedstawicieli naszego społeczeństwa.

[DuaLipa]

Nie rozumiem po co te emocje i gniew.

To nie jest z mojej strony gniew ani emocje a po prostu podejrzenie uprzedzeń. No i pokiwanie głową z politowaniem nad tym Twoim naiwnym byłym

Po pierwsze z mojej strony nie spotkało go nigdy nic złego, a jedynie nad wyraz duża wyrozumiałość dla jego postępowania. Była troska i opieka, kiedy taką rolę w związku powinien pełnić również mężczyzna przynajmniej pół na pół. Za moje postępowanie spotyka mnie z kolei niezrozumiała napaść, wrogość i nienawiść bez żadnego konkretnego powodu. Czy ja tu czegoś nie rozumiem czy jednak problem istnieje?
Dla ogólnej wiadomości, po ostatnim ataku słownym, kontakt z mojej strony jak najbardziej się urwał, tak, aby był spokój. Natomiast to on co jakiś czas odzywa się, nie mogąc pogodzić się, że to koniec i nie ma już żadnych szans na powrót. Należy zatem, nie mogąc zrobić nic innego, uprzykrzyć komuś życie, no bo co innego zostaje.

To są tylko Twoje spekulacje i patrzenie na niego z góry. Nie wiesz i nie musisz już wiedzieć dlaczego on się odzywa.

Choroba chorobą, ale są jakieś normy, którym każdy się powinien podporządkować. Z tego, co czytam, chronią mnie co najmniej 3 paragfary, ale znając polskie prawo, wszystko by ucichło, nosząc znamiona niskiej szkodliwości czynu.

Prosiłabym, abyś nie pisał o moich odczuciach, ponieważ tylko my sami wiemy, co siedzi w naszej głowie. Jasne, że nie muszę wiedzieć, po co się odzywa, ale to uprzykrza mi życie i powoduje duży dyskomfort psychiczny. Nikt nie ma prawa obrażać, upokarzać, wyzywać i nękać drugiej osoby - odsyłam do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 r.

Chyba potrzebowałam, aby ktoś to mi napisał bądź powiedział.

A z tego wynika, że że potrzebowałaś po pierwsze potwierdzenia przez innych faktu, że w miłości masz prawo odejść bez słowa jak coś nie gra, nawet jak druga strona tego nie chce, a po drugie takiego specyficznego ukorzenia się chorych psychicznie i potwierdzenia Twoich praw przez przedstawicieli ich gatunku. Z tym pierwszym masz rację ale z drugim to sprawa dyskusyjna i śliska. Nie pytam czy sama nigdy nie chorowałaś psychicznie.

Może lepiej jednak zrób mu tę sprawę u zdrowych przedstawicieli naszego społeczeństwa.

[DuaLipa]

Prosiłabym, abyś nie pisał o moich odczuciach, ponieważ tylko my sami wiemy, co siedzi w naszej głowie. Jasne, że nie muszę wiedzieć, po co się odzywa, ale to uprzykrza mi życie i powoduje duży dyskomfort psychiczny. Nikt nie ma prawa obrażać, upokarzać, wyzywać i nękać drugiej osoby - odsyłam do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 r.

[cezary123]

Prosiłabym, abyś nie pisał o moich odczuciach

Ale ja napisałem o swoich odczuciach (owe ukorzenie się chorych, z którego ja się wyłączam).
Reszta to tylko mój swobodny komentarz tego co napisałaś na forum. Dziękuję za skomentowanie tego, co zostało napisane przeze mnie.

Nikt nie ma prawa obrażać, upokarzać, wyzywać i nękać drugiej osoby - odsyłam do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 r.

No to zachęcam do zapoznania z prawem Twojego byłego.

Naprawdę są jakieś realne powody obawiać się, że dojdzie do "tragedii" przez tego chorego psychicznie jak napisałaś?

[DuaLipa]

Fakt, że lekko spanikowałam i martwię się, że tak powiem na zapas. Póki co nie ma i pozostaje mieć nadzieję, że tak już zostanie.