Co robić dalej?

[fheng]

Przykre to. Jak najbliżsi krzywdzą. Zawsze się zastanawiałam, czy takie osoby mają czasami wyrzuty sumienia, czy mają jakąś empatię. Nie mogę tego pojąć. Tyle cierpienia.

Ona nie ma żadnej. Dosłownie żadnej. To się chyba nazywa psychopatia. Teraz jego nie ma już to nie ma kogo dręczyć I się na mnie przezucila. Odcielam się. Jak jej dawałam książki by choć poczytala czym jest ta choroba-nie przeczytała żadnej. Przez 10 lat. Bo "to nie na jej nerwy"! Wykształcona kobieta niby. Nic o tym nie wiedziała! Nue chciało jej się zrobić nawet tego dla syna.

[moi]

Fheng, rodzice często odrzucają prawdę o chorobie. Moja mama też to wyparła ze świadomości. To trauma dla wielu osób. Byłoby inaczej, gdyby zmieni się sposób postrzegania chorób psychicznych w społeczeństwie.

Pozdrawiam.m.

[fheng]

Fheng, rodzice często odrzucają prawdę o chorobie. Moja mama też to wyparła ze świadomości. To trauma dla wielu osób. Byłoby inaczej, gdyby zmieni się sposób postrzegania chorób psychicznych w społeczeństwie.

Pozdrawiam.m.

Ja wiem że to boli. Ale chyba lepiej poradzić sobie ze swoim bólem by pomóc osobie bliskiej? Uciekanie to egoizm. Ich boli bardziej I na serio nie stać matki na przeczytanie książki? ?? Do piekła zejde jeśli będzie trzeba a swemu dziecku pomogę! Kiedy sama zostałam mamą to ogrom hej egoizmu ukazał mi się w pełni. Ale ona tak ma. Od zawsze.