Fach w ręku

[redaktor]

Mężczyzna powinien mieć fach w ręku... więc w przyszłym roku zapisuję się na kursy zawodowe np. z gastronomii. Ewentualnie także do szkoły policealnej.



Ma to sens ??.

[Pamal]

Przeczytaj zeszyt 4 doradcy zawodowego. To oznacza, że nie dojrzałeś jeszcze do wyboru zawodu, bo skaczesz z kwiatka na kwiatek.

[eN]

Lepiej płatny fach w ręku, a nawet w obu, posiada chirurg. Pomyśl o medycynie, jeśli zamierzasz dobrze zarabiać w swoim fachu

[redaktor]

Przeczytaj zeszyt 4 doradcy zawodowego. To oznacza, że nie dojrzałeś jeszcze do wyboru zawodu, bo skaczesz z kwiatka na kwiatek.

Jutro idę do doradczyni zawodowej w biurze karier...

To prawda, może i nie dojrzałem jeszcze do wyboru zawodu, zresztą w ogóle nie jestem osobą dojrzałą psychicznie, jestem wiecznym dzieckiem.

. Trzeba było skończyć technikum, a nie zabrnąć w wykształcenie ogólne, po którym kompletnie pracy nie ma...

Teraz mam takie możliwości przekwalifikowania się:

- studia podyplomowe dofinansowane z PFRON- u
- szkoły policealne ( roczne i dwuletnie )
- kursy zawodowe z ZDZ- u i PUP- u
- staże i praktyki ( darmowe lub płatne ) oraz wolontariaty

I to też nie wiadomo, czy po tym będzie praca...

A może dać sobie spokój i pójść w kierunku CATI, sprzątania, ochrony, pracy w markecie ( http://www.pi-on.pl ) ??. Pogodzić się z tym, że OBIEKTYWNIE nie mam kwalifikacji zawodowych do jakiej kolwiek lepiej płatnej pracy...

[Pamal]

Weź kilka głębokich oddechów, rozejrzyj się dokoła i pomyśl realnie.
Wyobraź sobie, że uczysz się danego zawodu kilka lat z wielkim mozołem i potem jak go wykonujesz (musisz być choć minimalnie uzdolniony do jego wykonywania).
Myślę, że popełniasz ten sam błąd co ja, czyli chcesz przekreślić przeszłość i zacząć z czystą kartą, tymczasem właśnie w przeszłości (dotychczasowym wykształceniu, doświadczeniu), trzeba szukać atutów.

P. S. Opowiedz, jak było, ja też planuję wybrać się do biura karier. Tylko postaram się przygotować do rozmowy.

[redaktor]

Weź kilka głębokich oddechów, rozejrzyj się dokoła i pomyśl realnie.
Wyobraź sobie, że uczysz się danego zawodu kilka lat z wielkim mozołem i potem jak go wykonujesz (musisz być choć minimalnie uzdolniony do jego wykonywania).
Myślę, że popełniasz ten sam błąd co ja, czyli chcesz przekreślić przeszłość i zacząć z czystą kartą, tymczasem właśnie w przeszłości (dotychczasowym wykształceniu, doświadczeniu), trzeba szukać atutów.

P. S. Opowiedz, jak było, ja też planuję wybrać się do biura karier. Tylko postaram się przygotować do rozmowy.

Mogę być: dziennikarzem, badaczem, researcherem, genealogiem, korektorem, pisarzem, tłumaczem, redaktorem, publicystą, fundraiserem, pracownikiem biura, pracownikiem administracji, administratorem/moderatorum forum. To nie jest wcale tak źle.

Na początek, powinienem chyba pogodzić się z tym, iż przez pierwsze kilka lat będę pracował bez etatu i żył od zlecenia do zlecenia, jako freelancer. Nie umiem się z tym pogodzić, to dla mnie jest niemęskie.

[Pamal]

Jak to przez pierwsze kilka lat? Zaczynasz dopiero karierę zawodową?

[Pamal]

Może masz osobowość freelancera.

[redaktor]

Jak to przez pierwsze kilka lat? Zaczynasz dopiero karierę zawodową?

No, zaczynam. Dopiero w wieku 36 lat. 12 lat się obijałem. Same wolontariaty. Plus 13 hospitalizacji. Zabawnie, co ?.

Co do osobowości... tak, w uczelnianym biurze karier stwierdzono, że mam osobowość freelancera.

[Pamal]

Faktycznie trudno ukryć taką dziurę w życiorysie. Nie chciałam się naśmiewać, sorry, że to tak zabrzmiało.

[redaktor]

Faktycznie trudno ukryć taką dziurę w życiorysie. Nie chciałam się naśmiewać, sorry, że to tak zabrzmiało.

Moje CV nie jest wcale takie złe, każda z hospitalizacji trwała krótko ( maks. do 1, 5 mies. ), wolontariaty były długie, praktyki też były ( dwie ) i kurs redaktorów merytorycznych. I doktorat zaocznie robię.

Niemniej- szukanie pierwszej etatowej pracy 12 lat od zrobienia magistra wygląda naprawdę niepoważnie.

Zaryzykuję, będę szukał, ale... istnieje ryzyko, iż będę tzw. wiecznym praktykantem/stażystą. No ale: każdy jest kowalem swego losu, cierp ciało. kiedyś chciało, volenti non fit iniuria ( chcącemu nie dzieje się krzywda ). Sam sobie jestem winien, skoro leżałem do góry brzuchem 12 lat.

Na razie będę uczęszczał do ŚDS- u, by podbudować poczucie swojej wartości i samoocenę. Potem wyprowadzę się z domu i wtedy poszukam pracy.

[moi]

Niemniej- szukanie pierwszej etatowej pracy 12 lat od zrobienia magistra wygląda naprawdę niepoważnie.

Moim zdaniem wygląda normalnie. Nie masz pojęcia jak wiele jest osób, które pół życia przepracowały na umowę zlecenie i zostały na lodzie. Ty masz to szczęście, że jesteś jeszcze w wieku produkcyjnym. A co maja zrobić ludzie po czterdziestce, pięćdziesiątce, szukający teraz pracy?

Pozdrawiam.m.

[redaktor]

Czyli na razie

- chodzić do ŚDS- u
- wyprowadzić się z domu
- po skończeniu terapii podjąć staż w wydawnictwie/redakcji i/lub agencji reklamowej ( bezpłatny, w charakterze wolontariusza ) i szukać pracy w wydawnictwie/redakcji/agencji reklamowej ( na razie pogodzić się z koniecznością pracy przez rok- trzy w paru miejscach za darmo ).

[Ralf]

to dobry pomysł. Jest wiele szkol ktore daja zawody i fach. Musisz sie starac skoro Twoje zdrowie sie poprawiło.

[gold]

redaktor weź zlooozuj.nic nie musisz na siłe robić ...aktywizuj się naturalnie ,powoli,małymi kroczkami a nie z dnia na dzień zmiana o 180 stopni w super bohatera Redaktora,praca +wyprowadzka+założenie domu i rodziny bo uwaga zdrowie pozwala więc trzeba.to jest bzdura.Wszyscy jedziemy na podobnym wózku wystarczy odstawić leki i wracamy do punktu wyjścia.Tacy jesteśmy zdrowi...naucz się cierpliwości. Pamiętaj chaos jest czyms destrukcyjnym natomiast spokój daje moc i siłe.Im więcej będzie w Tobie spokoju tym więcej sukcesów osiągniesz w życiu pomimo swoich ograniczeń chorobowych...

[redaktor]

redaktor weź zlooozuj.nic nie musisz na siłe robić ...aktywizuj się naturalnie ,powoli,małymi kroczkami a nie z dnia na dzień zmiana o 180 stopni w super bohatera Redaktora,praca +wyprowadzka+założenie domu i rodziny bo uwaga zdrowie pozwala więc trzeba.to jest bzdura.Wszyscy jedziemy na podobnym wózku wystarczy odstawić leki i wracamy do punktu wyjścia.Tacy jesteśmy zdrowi...naucz się cierpliwości. Pamiętaj chaos jest czyms destrukcyjnym natomiast spokój daje moc i siłe.Im więcej będzie w Tobie spokoju tym więcej sukcesów osiągniesz w życiu pomimo swoich ograniczeń chorobowych...

Dziękuję.
Faktycznie nie powinienem kombinować z lekami...