jak Przetrwać depresje

[Constantius]

jak przetrwać depresje.... co wtedy robić, o czym myśleć? isć spać ? iść do ludzi - jak nie ma do kogo pyska odezwać....

[mei]

.

[Agata M]

.

[sheche]

mi pomaga rozmowa z ludźmi, koniecznie z kimś szczerym, jak nie masz z kim pisz do mnie, chętnie porozmawiam z Tobą na każdy temat, moje gadu gadu: 10973534, to zaproszenie do rozmowy szczerej dla każdego, komu ciężko i lekko też, jestem na rencie mam 24 godziny czasu wolnego, mogę rozmawiać na każdy temat, czekam

[krys840]

Mi też ciężej ostatnio przetrwać wiele chwil. Pomaga mi dłuższy spacer lub zdjedzenie czegoś pożywnego. Ogólnie starm się jeść pełnowartościowe posiłki, z dużą liczbą protein i to mi pomaga. Ostanio też nie potrafię się zwlec z łóżka, śpię do 12 godzin, bo wyrównuje bilans po miesiącach bezsennych. Trudno mi się też zdobyć na wysiłek, więc go unikam i czasem miewam lepszy stan. Ogólnie, wegetacja z chwilami przejaśnienia.

[Melisa]

W żadnym wypadku nie należy wdawać się w rozmyślania. Wiadomo w depresji występuje tzw czarnowidzenie, łatwo dostrzegamy minusy i różne wady, trudniej jest zauważyć coś pozytywnego. Będąc w takim stanie rozmyślanie może doprowadzić do "gonitwy myśli" można się nieźle pogrążyć i dodatkowo osłabić psychicznie.

Warto robić coś co pozwoli zająć głowę czymś innym: książka, film, ulubione czasopisma, fotografowanie itd. Pod koniec dnia można pokusić się o napisanie strony pamiętnika skupiając się na tym co pozytywnego mnie dzisiaj spotkało, albo co pozytywnego dzisiaj udało mi się odkryć. Zawsze warto opisać też swoje uczucia, jakiekolwiek by one nie były, to daje ulgę. Nic nie zastąpi też rozmowy z drugim człowiekiem, chociaż wiem że ludzie stronią od osób pogrążonych w depresji.

Podoba mi się pomysł "zrobienia czegoś dla siebie" choćby to była gorąca kąpiel z pianą i dodatkiem olejków eterycznych.

Co do aktywności fizycznej, to wiadomo że nic się nie chce, nawet z łóżka wstać. Ale warto sobie uświadomić, że podczas wysiłku fizycznego wydzielane są do krwioobiegu endorfiny, po których czujemy się świetnie. Warto zacząć od wolnych spacerów, poprzez szybkie marszobiegi, potem pojeździć na rowerze albo popływać.

Wyjście z depresji jest trudne ale nie niemożliwe.

[jacek01]

I nie czytaj Rafała Wojaczka bo cię pogrąży!Sugestywna osoba po lekturze może będąc w jako takiej formie popaśc w ciężką depresję

[MAdzialena]

A dla mnie sen jest jedyną ucieczką i najskuteczniejszą. Śpię i nie myślę. Nie myśleć jest najprzyjemniej. Ale też dobrze spotkać się ze znajomymi, choć trudno wyjść z domu.

[MAdzialena]

Coraz bardziej widzę, że depresję po prostu chyba trzeba przetrwać, przeżyć, przebyć. I co pan zrobisz, nic pan nie zrobisz.

[Arek1977]

zastosuję się do kilku rad, na spacery już chodzę. teraz wciele w życie inne pomysły

[zawilinski]

po pierwsze to sie nie oklamuj, ze rozmowa z ludzmi cos ci da. moze na krotko, ale to nie rozwiazuje problemu depresji. potrzebne sa leki najnowszej generacji w tym jesli trzeba lek nierefundowany, bo w refundowanych lekach nie masz wszystkich tych ktrorych trzeba.

[dan]

po pierwsze to sie nie oklamuj, ze rozmowa z ludzmi cos ci da. moze na krotko, ale to nie rozwiazuje problemu depresji. potrzebne sa leki najnowszej generacji w tym jesli trzeba lek nierefundowany, bo w refundowanych lekach nie masz wszystkich tych ktrorych trzeba.

Tak, choć częściowo.

Leki na pewien czas mogą pomóc poprawić nastrój (jak narkotyk, czy inne ziółka). Jeszcze nie wynaleziono pigułki szczęścia a z depresją ludzkość zmaga się od zarania. Depresja jest naturalną odpowiedzą na coś, co się dzieje w życiu czy w organizmie.
Generalnie w czasach "kamienia łupanego" pozwalała skoncentrować się na swoim najbliższym dobru - czyli mieszkaniu, które mogło wówczas zostać splądrowane (np. po śmierci innych domowników) czy przejęte. Pozwalała nabrać siły (tak, paradoksalnie).
W każdym razie, takich obaw mieć już dzisiaj nie musimy, a nasz mózg i jego mechanizmy zbytnio się nie zmieniły na przestrzeni wieków. Narosła za to tzw. nowa kora mózgowa. To dzięki niej coraz sprawniej myślimy (na dowód wystarczy spojrzeć na osiągnięcia obecnej techniki i postęp, który następuje do drugiej potęgi).

Co to przyczyn depresji, czy jest ona organiczna i wynika z jakichś nieprawidłowości w funkcjonowaniu mózgu czy z przyczyn psychologicznych, powinien wypowiedzieć się lekarz lub psycholog klinicysta po wnikliwym badaniu. Na żywo, w gabinecie, nie przez internet.

Tak czy inaczej, w okresie depresji ważne jest, aby samemu wesprzeć swoją chemię mózgu a co za tym idzie - samopoczucie i przede wszystkim za dużo wtedy nie rozmyślać. Wysiłek fizyczny wpływa na wydzielanie hormonów, które wpływają na podniesienie nastroju, dlatego jest bardzo istotny.
Zacznij codziennie biegać. Zajmij się czymś, np. czytaniem, filmem, nauką a najlepiej pracą. Byle coś robić.
Ucieczka w sen nic tak na prawdę nie rozwiązuje. Wiem, że jest ciężko a mi łatwo mówić a tym bardziej pisać. Nie znajdziesz niestety innej rady, jak zrobić jeszcze ten jeden czy dwa wysiłki i podążyć w kierunku wyjścia z tej beznadziei.
Depresja, to akurat powszechny stan ducha, towarzyszy nam od początku istnienia ludzkiego. Zwierzęta też na nią cierpią. My jednak, potrafimy coraz sprawniej myśleć. Nie jesteśmy skazani na kierowanie się emocjami.
Zatem, do przodu.

P.S.
Jeśli rozmowy z ludźmi Tobie pomagają, to rozmawiaj. Wychodź z domu, spotykaj się z żywymi istotami. Skoro masz spędzać ten czas na durnym myśleniu o sprawach, których i tak nie możesz zmienić, to lepiej poobcować ze światem. Zawsze jest nadzieja, że ktoś podsunie jakieś rozwiązanie .

[Smutasek]

Na depresje najlepsza jest psychoterapia. Kazda choroba ma swoja przyczyne - dobry psycholog moze Ci usmiezyc "bol depresyjny". W taki sposob wygralam z depresja popsychotyczna.
Ponadto przyjaciele. MOi wyciagali nie na sile na swieze powietrze, najpierw spacery, potem silownia, jogging...mimo ze szlo ciezko jakos sie przelamalam. Rozmowy. Dobrze miec kogos zaufanego.

[savior]

Ja odnajduję siły w sobie, a także w relacjach z innymi.Dan ma dużo racji, a co do emocji - są równie ważne jak logika.

[pawel(29l.)]

Odkrywać radość ze słuchania dobrej muzyki

[savior]

oooo tak.... w muzyce prawde odkryjesz

[Lisie]

Ja jak mam depresje, to staram się zająć czymś, nauczyć się czegoś lub coś stworzyć. Np, nauczyć się grać na flecie.

[moi]

Ja jak mam depresje, to staram się zająć czymś, nauczyć się czegoś lub coś stworzyć. Np, nauczyć się grać na flecie.

To godne pochwały, że masz takie sposoby na wyjście z depresji, nie każdy chory jednak ma siłę, by zrobić coś takiego. Czasami nie ma się siły, żeby wstać z łóżka, a co dopiero grać na flecie.

Wydaje mi się, że w tym trudnym okresie, kiedy depresja narasta, warto poprosić o pomoc rodzinę i najbliższych - niech przejmą za nas nasze obowiązki. Warto zadbać o samopoczucie, słuchać muzyki, która pogodnie nastraja, starać się czymś zająć, czymś, co przynosi ukojenie i ulgę. Jeśli nie ma takiej rzeczy trzeba poczekać cierpliwie, aż leki zaczną działać. Na przyszłość warto pomyśleć o jakiejś psychoterapii, która pomoże przekierowywać lęki i złe samopoczucie w sposób dla nas nieszkodliwy na jakieś inne obszary aktywności. Warto jednak podkreślić, że w depresji endogennej psychoterapia nie zawsze przynosi ulgę, łatwiej uzyskać ją za pomocą leków i o to trzeba w pierwszej kolejności zadbać- o dobór odpowiedniego leku.

Pozdrawiam.m.

[Lisie]

Masz rację Moi, dlatego ja staram się wtedy nie myśleć. Po prostu zrobić to coś co postanowiłem jakby jakaś siła mną kierowała. To też jest trudne, ale nie myślę że to trudne tylko robię i nagle po jakimś czasie uświadamiam sobie, że mnie wciągnęło i jest lepiej.

Bo chodzi o to, przynajmniej ja sobie tak to tłumaczę, że w depresji trudno jest coś zrobić.. ale no właśnie, to się tylko tak wydaje, tak na prawdę wciąż wszystko jest w zasięgu naszych możliwości. Chodź czasem dobrze też sobie trochę ponarzekać, pożalić, nawet popłakać, wyrzucić coś z siebie. Jak się to zrobi umiejętnie i maksymalnie, to wtedy w człowieku jest pustka, uświadamiasz sobie że wyrzuciło się z siebie cały smutek, mimo że jakieś tam problemy nadal mogą istnieć, ale w tej krótkiej chwili po całkowitym wypłakaniu się, nie są tak istotne te problemy. I wtedy można się odprężyć, to też pomaga, sprawić że teraz tą pustkę napełni powoli relaksujący spokój, który następnie przekształca się w uśmiech.

Może ja tak nie tyle co wychodzę z depresji, a wygrywam takimi sposobami z nią pojedyńcze potyczki, bitwy. Gdy depresja jest bardzo uciążliwa, dobrze jest zrobić jak radzi Moi i poszukać specjalisty.

[fheng]

Chyba ucieczka w sen to najgorsze co można zrobic. Zajmij się może sobą, przeczytaj coś fajnego, chociaż może nie masz siły, obejrzyj komedię albo jakiś dobry film, ugotuj coś smacznego, znajdź jakieś ciekawe forum niedotyczące choroby.
Trudno jest radzic skoro wiem, że w depresji tak naprawdę nic się nie chce.

Tiaa..spałam po 18h/dobę....specjalnie. By nie musieć oglądać dnia. Funkcjonowałam tylko w nocy-kiedy cisza i spokój.
Gdy zaczęłam się lepej czuć po lekach zalożyłam, że raz dziennie muszę wyjść z domu! nawet jak deszcz i się nie chce. I jakoś szło....
Teraz znów mi się nic nie chce Najprostsze rzeczy są problemem. A jestem na lekach cały czas.
Mam zdiagnozowaną endogenną...walczę z nią już z okładem 10 lat! ale leczę się dopiero od roku.