Od jakiś 8 miesięcy byłem w nie najlepszej kondycji psychicznej (mało powiedziane) i od jakiś 3 miesięcy leczę się psychiatrycznie. Lekarz stwierdził nerwicę z napadami lękowymi ale aktualnie średnio wierzę w jego diagnozę, leki nie pomagają a doszły nowe objawy - wytwórcze, krótko mówiąc omamy, głosy zza ściany, dziwne piski i odgłosy pociągów, czasami delikatne urojenia. Objawy negatywne cały czas się pogłębiają, brak jakichkolwiek emocji (okazuje cokolwiek tylko w skrajnych przypadkach), potężna derealizacja, izolacja, spadek motywacji, próba samobójcza za mną. No i cholernie dużo objawów ubytkowych, zwiechy, pamięci praktycznie brak, z wysławianiem się też najlepiej nie jest, gubienie wątków, bloki w myśleniu ect. Podejrzewam o to również wypisane mi przez lekarza SNRI ale wydaje mi się, że dawka jest za mała aby w tak diametralny sposób wpłynąć na równowagę chemiczną w moim mózgu. O dziwnych myślach (naprawdę dziwnych), życiu w swoim wewnętrznym świecie, koszmarach i ogólnych problemach ze snem nie wspominam, bo to chyba oczywiste. W środę idę do psychiatry i skonsultuje to z nim ale sądzę, że znowu odpowie mi coś w stylu "nie nie ma pan schizo, jest pan za bardzo emocjonalny itp." Chyba powinienem udać się do innego specjalisty?
Teraz pytanie do was, jak u was to się zaczynało, czego mogę spodziewać się dalej? Jak wygląda kwestia neuroleptyków, są takie które nie spowodują roztycia się i wzrostu prolaktyny? Zależy mi na tym z racji, że dość nałogowo uprawiam sport
