Wpływ stresu na zmiany plastyczności mózgu.

[dan]

Pisałem już o dwóch modelach etiologii schizofrenii. Model genetyczny oraz stresu i diatezy(bio-psycho-socjalny). Należy je traktować, jako uzupełniające się, a nie konkurujące ze sobą.
Tutaj, na temat tego drugiego: http://pml.strefa.pl/ePUBLI/140/18.pdf

Tytułem wstępu:

Wpływ stresu na zmiany plastyczności mózgu i rozwój
wybranych zaburzeń psychicznych
Szubert S., Florkowski A., Bobińska K.
Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Klinika Psychiatrii Dorosłych, e-mail:
is.szubert@neostrada.pl, k.bobinska@op.pl

Stan emocjonalny człowieka może prowadzić do trwałych zmian struktury
ośrodkowego układu nerwowego, dlatego też rola stresu w patogenezie
chorób psychicznych staje się niezwykle istotna. Szeroko
pojęty stres nie tylko wpływa na zmianę neuroprzekaźnictwa w obrębie
centralnego układu nerwowego, ale także poprzez różnorodne
mechanizmy neuroendokrynne i immunologiczne prowadzi do trwałych
zmian jego struktury. Konsekwencje zmian w funkcjonowaniu osi
stresu oraz aktywacja innych, łączących się układów neuroprzekaźników
spełniają rolę istotnych mechanizmów w rozwoju poszczególnych
zaburzeń psychicznych. Ostatnie doniesienia zwracają szczególną
uwagę na rolę traumy w rozwoju psychoz. Wielu autorów badań
przekonująco dowodzi wpływu objawów zespołu stresu pourazowego
na zmianę wielkości hipokampa. Jedną z hipotez zmniejszenia
objętości hipokampa może być fakt, iż wydzielany w nadmiarze kortyzol
jako reakcja na ciężki stres, może mieć wpływ na procesy neurodegeneracyjne
tej struktury. Świadomość zakresu negatywnych następstw
wywołanych stresem powinna warunkować podejmowanie
zarówno działań prewencyjnych, jak i właściwego podejścia terapeutycznego
u osób narażonych na silne przeżycia stresowe.

Zapraszam do lektury.

[ice queen]

Dan, dzięki że to wstawiłeś, po nitce do kłębka trafiłam i chyba faktycznie coś w tym jest
Ja bym połączyła lęk/stres z podatnością (czyli po jednych spływa jak po kaczce, inni się długo czymś przejmują)

To by się składało w całość, logiczną całość, że nie powodem są, dokuczający koledzy, wkurzające rodzeństwo czy źli rodzice, a własna odporność na radzenie sobie z tą sytuacją i szukania z niej wyjścia. Jeden zamyka się w sobie, inny powie: niech sobie gadają i tak wiem swoje i żyje dalej.
Tak, chyba to jest sedno, wiem co sama przeżywałam jak... jak miałam lecieć samolotem śmieszne... ale cały miesiąc przed podróżą miałam koszmary, ataki płaczu, a przed zaśnięciem wizje katastrof, na pokład weszłam na tabletkach uspokajających. Może to i głupie, ale też logiczne, że stres i paniczny lęk na pewno przyczyniają się do zdezorganizowania normalnego życia <nie mogłam się skoncentrować, byłam pobudzona> więc może i to jest jedna z głównych przyczyn choroby?

Szkoda, że schizofrenia jest dzielona według objawów, a nie według przyczyn. Wiem, że to tylko hipotezy, ale myślę, że gdyby każdy człowiek byłby przemaglowany co się takiego działo przed "punktem kulminacyjnym" lub w wyniku którego miał takie objawy a nie inne, może byłyby stosowane inne proporcje leczenia - czynniki biologiczne- czysto same leki, a charakter i większa podatność na stres - leki plus wszelkie psychoterapie? Wiem, kombinuję, ale kurczę jak widzę, co się dzieje z kimś kto bierze całą garść leków, a i tak ostatni stres był silniejszy niż leki, to włącza mi się protest na tą całą chemię i bezsilność

Ufff wypisałam się

Ps. Jeden z autorów był lekarzem prowadzącym mojego byłego chłopaka. Zawsze na wizycie pytał się o to czy ma jakieś lęki. Nie bardzo wiedziałam co ma na myśli, sądziłam że chodziło mu bardziej o objawy... jednak człowiek uczy się całe życie i głupi umiera